Vitis, huius vitis, f. g. Cic.A vine.Propagatio vitium. Ci. The prouing or spreading of vines.Putatio vitium.Cic.The cutting off, &c.Putator vitis.Ouid.A cutter of a vine.Vitis alba, quæ & Bryonia alba dicitur. Pli. The weede called wild vine running vp in hedges, and winding about settes, hauing a leafe like a vine.Almæ vites.Virg.Arbustiua vitis, Vide ARBVSTVM.
Vito, vitas, vitâre. Ci. To eschew: to auoyde: to beware of.Cauendo vitare. Ci. Aestum vitare sub frondibus.Ouid.To stande vnder trees out of the heate.Amorem vitare. Lucret. Colpam vitaui. Hor. Contagia vitare.Ouid. Frigus vitare. Ci.
Lewis and Short: Latin dictionary
vītis, is, f. [root in Sanscr. vjā, to cover; cf. Goth. vindan; Germ. winden, to bind; Lat. vieo; cf.: vitta, vitex], a vine, grapevine.I.Lit., Plin. 14, 1, 2, 9; Cic. Sen. 15, 52 sq.; Col. 3, 1 sq.; Cic. N. D. 2, 47, 120; Verg. E. 1, 74; 5, 32; id. G. 1, 2; Hor. Ep. 1, 16, 3; Ov. M. 8, 676.—II.Transf.A.A vine-branch, Cato, R. R. 41; Varr. R. R. 1, 31, 3; 1, 8, 2; Ov. M. 6, 592 al.—2.A centurion's staff, made of a vine-branch, Plin. 14, 1, 3, 19; Liv. Epit. 57; Tac. A. 1, 23; Ov. A. A. 3, 527; Luc. 6, 146; Juv. 8, 247.— Hence, b. By a second transf., the office of a centurion, centurionship, Juv 14, 193; Sil. 12, 395; 12, 465; 6, 43; Spart. Hadr. 10 med.—B. For vinea, a military penthouse, mantlet, Lucil. ap. Fest. s. v. sub, p. 311 Müll. —C.A vine in gen., of the pumpkin, cucumber, Pall. 4, 9, 9; 4, 10, 15; Mart. 8, 51, 12.—D. Vitis nigra, black bryony, Plin. 23, 1, 17, 27.—E. Vitis alba, the plant called also ampeloleuce, Plin. 23, 1, 16, 21; Col. 10, 347.
vīto, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [for vicito; root vic-; Gr. vik in ei)/kw, to yield; cf. i)/xnos, trace], to shun, seek to escape, avoid, evade (class.; syn.: fugio, effugio). I.Lit.: tela, Caes. B. G. 2, 25: hastas, spicula, Hor. C. 1, 15, 18: lacum, Caes. B. C. 2, 24 fin.: rupem et puteum, Hor. Ep. 2, 2, 135: aequora, id. C. 1, 14, 20: forum, id. Epod. 2, 7: balnea, id. A. P. 298: sapiens, vitatu quidque petitu Sit melius, causas reddet tibi, id. S. 1, 4, 115: insidias, Phaedr. 1, 19, 2: periculosum lucrum, id. 5, 4, 8: vitataque traxit in arma, Ov. M. 13, 39.—II.Trop.(a). With acc.: vitia, Cic. Rep. 2, 5, 10; Hor. S. 1, 2, 24: vituperationem, Cic. Prov. Cons. 18, 44: omnes suspitiones, Caes. B. G. 1, 20 fin.: periculum, id. B. C. 1, 70: mortem fugā, id. B. G. 5, 20: proditionem celeritate, Sall. J. 76, 1: culpam, Hor. A. P. 267: se ipsum,
to shun one's self
,
be tired of one's own company
, id. S. 2, 7, 113: impatientiam nauseae, Suet. Calig. 23.—(b). With dat. (Plautin.): infortunio, Plaut. Curc. 2, 3, 19; id. Poen. prol. 25: huic verbo, id. Cas. 2, 2, 35: malo, Petr. 82.—(g). With ne: erit in enumeratione vitandum, ne, etc., Cic. Part. Or. 17, 60: ne experiatur, Cels. 2, 17.—(d). With inf.: tangere vitet Scripta, Hor. Ep. 1, 3, 16.