With reuerence or loue to feare. Is patrem veretur vt Deum. Ci. Vereri & metuere aliquem. Au: horad Heren. Bella vereri. Ouid. To feare warre. Charitatem annonæ vereri. Ci. Conspectum patris vereri. Ter. To be afraide to come in hi fathers sight. Culpam vereri. Ci. Pauperiem veritus. Hor. Fearing pouertie. Reprehen sionem doctorum vereri. Cicer. To feare least hee shal be blamed of learned men. Verbera vereri Ouid. Vereri, cum datiuo. Cice. Vos mihi vercmini, ne labar ad opinioncm. You feare me least I fal to the opinion, &c. Vereri nonnihil ab aliquo. Ter. To seare least one will doe him some hurt. Vereri ab aliquo supplicium. Author ad Her. To feare least one wil punlsh him. Vereri de aliquo. Cicer. To be afearde that one will doe vs some hurt. Veremur quidem vos Romani, & si ita vultís, etiam timemus: sed plus veremur & timemus deos immortales. Li. Magis vereor Ter. Vereor dicere. Ter. I dare not vtter it. an verebamioi Ne non id ficerem quod recepissem semel? Ter. Did you feare I would not do, &c. Vereor ne subarroganter facias si dixeris tuam. Ci. Non vereor ne meæ vitæ modestia parum valitura fit in posterum contra falsos rumores. Matius. Ci. Vereor quid sit. Teren. Verebar quorsum euaderet. Ter. I was aseard to what end his tale wonld come. Vereor vt placari possit. Ter. I feare he cannot be pacified or pleased. Hoc fœdus veretur Hiempsal, vt saris firmum sit & ratum. Ci. Hiempsal feareth this league wil not continue.

(a). With acc.: vereri aliquem, Plaut. Am. prol. 23; so, vereri et metuere Junonem, id. ib. 2, 2, 202: contra nos ambae faciunt, summa gratia et eloquentia; quarum alteram vereor, alteram metuo, Cic. Quint. 1, 1: metuebant eum servi, verebantur liberi, id. Sen. 11, 37; cf.: quid? veteranos non veremur? nam timeri se ne ipsi quidem volunt, id. Phil. 12, 12, 29: veremur vos, Romani, et, si ita vultis, etiam timemus, Liv. 39, 37, 17: ut majorem fratrem vereri, Cic. Q. Fr. 1, 3, 3: quem discipuli et amant et verentur, Quint. 2, 2, 8 Spald. N. cr.: non se hostem vereri, sed angustias itineris et magnitudinem silvarum, Caes. B. G. 1, 39: patris conspectum, Ter. Phorm. 2, 2, 1: reprehensionem doctorum atque prudentium, Cic. Or. 1, 1: Gallica bella, id. Att. 14, 4, 1: periculum, Caes. B. G. 5, 48; id. B. C. 3, 21; Hirt. B. G. 8, 39: desidiam in hoc, Quint. 1, 3, 7: opinionem jactantiae, id. 9, 2, 74: pauperiem, Hor. Ep. 1, 10, 39: majus, id. S. 2, 8, 57: supplicium ab aliquo, Auct. Her. 2, 19, 28: hoc verens in hanc tarditatem incidi, Cic. Att. 10, 8, 5: quae verens Epicurus ... commentus est, etc., id. N. D. 2, 23, 59: invidiam verens, Nep. Eum. 7, 1.—

(b). With inf.: vereri introire in alienam domum, Plaut. Mil. 4, 4, 32: vereor dicere, Ter. And. 2, 1, 23: vereor committere, ut, etc., Cic. Leg. 1, 13, 37: quos interficere, Caes. B. G. 5, 6: insanos qui inter vereare insanus haberi, Hor. S. 2, 3, 40: verear magis, Me amoris causā hoc ornatu incedere, Plaut. Mil. 4, 7, 2: judex verebar non omnes causam vincere posse suam, Ov. H. 16, 75 sq.—Impers.: Cyrenaici, quos non est veritum in voluptate summum bonum ponere, Cic. Fin. 2, 13, 39.—

(g). With gen. (mostly ante-class.): uxor, quae non vereatur viri, Afran. ap. Non. 496, 29: tui progenitoris, Att. ib. 497, 2: feminae primariae, Ter. Phorm. 5, 7, 78: tui testimonii, Cic. Att. 8, 4, 1.—Impers.: nihilne te populi veretur, Pac. ap. Non. 497, 2.—

(d). With dat. (very rare): eo minus veritus navibus, quod, etc., for the ships, Caes. B. G. 5, 9.— (e) With ne, lest or that: sed vereor, ne videatur oratio mea, etc., Cic. Rep. 1, 46, 70; 3, 5, 70; id. de Or. 1, 55, 234; id. Sull. 23, 66; Caes. B. G. 1, 19; 1, 42; 2, 1; Sall. J. 14, 20; Hor. S. 1, 2, 127; id. Ep. 1, 16, 19: veritus, ne licentia invidiam adcenderet, Sall. J. 15, 3: agebamus verentes ne quid accideret, Cic. Fam. 13, 19, 2: tum me inquit collegi, verens ne ... noceret, id. Att. 15, 21, 1; id. Fam. 9, 16, 1; id. de Or 2, 3, 14; 3, 9, 33; Nep. Dion, 4, 1; 8, 5; id. Them. 5, 1.—To introduce an expression of opinion, like dubito an: si, ut Graeci dicunt, omnes aut Graios esse aut barbaros, vereor ne barbarorum rex fuerit (Romulus), then I am afraid that, I suspect that, Cic. Rep. 1, 37, 58: non vereor, ne assentatiunculā quādam aucupari tuam gratiam videar, id. Fam. 5, 12, 6; Plaut. Capt. 2, 2, 58; id. Mil. 3, 3, 68; Cic. Fam. 2, 7, 1; Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8.—(z) With ne ... non: accepi tuas litteras, quibus intellexi te vereri ne superiores mihi redditae non essent, Cic. Fam. 14, 5, 1.—So usu. after non vereor, ne non is used instead of ut (cf. h, infra): non vereor ne hoc officium meum P. Servilio non probem, Cic. Verr. 2, 4, 38, 82; 2, 2, 47, 118: non vereor, ne non scribendo te expleam, id. Fam. 2, 1, 1; 2, 5, 2; 2, 6, 2; 11, 28, 8; Cels. 5, 28, 12.— So after questions implying a negative: quid est cur verear ne ad eam non possim accommodare Torquatos nostros? Cic. Fin. 1, 10, 34; and in ironical concessions or assumptions: si meis horis in accusando uti voluissem, vererer ne mihi crimina non suppeterent, id. Verr. 2, 1, 11, 31; id. ap. Quint. 9, 3, 19.—(h) With ut, that not: veritus ut hostium impetum sustinere posset, Caes. B. G. 5, 47: illa duo, Crasse, vereor, ut tibi possim concedere, Cic. de Or. 1, 9, 35; id. Fam. 14, 14, 1; id. Agr. 2, 22, 58; Auct. Her. 3, 6, 11: ut ferulā caedas meritum majora subire Verbera non vereor, Hor. S. 1, 3, 121.—(q) With a rel.-clause, to await with fear, to fear, dread: heri semper lenitas verebar quorsum evaderet, Ter. And. 1, 2, 5: Pomptinum quod scribis in urbem introisse, vereor, quid sit, Cic. Att. 7, 7, 3: hoc quomodo acciperent homines, vereor etiam nunc, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 1: vereor, num hic aliud sit dicendum, Dig. 20, 4, 11.—(i) With de and abl. (very rare): de quā (Carthagine) vereri non ante desinam quam illam excisam esse cognovero, Cic. Sen. 6, 18.—(k) Absol.: hic vereri perdidit, i. e. he has lost all sense of shame, Plaut. Bacch. 1, 2, 50: ne vereamini, Quia bellum Aetolis esse dixi cum Aliis, id. Capt. prol. 58: ne vereare; meo periculo hujus ego experiar fidem, id. ib. 2, 2, 99.—Hence,

A. vĕrenter, adv., with reverence, reverently, Sedul. 1, 8.—

B. vĕrendus, a, um, P. a., that is to be feared or reverenced, awful, venerable; fearful, terrible (poet. and in post-Aug. prose).

1. Adj.: majestas, Ov. M. 4, 540: patres, id. P. 3, 1, 143; cf. id. Tr. 5, 6, 31: ossa (viri), id. H. 3, 104: Alexander Partho verendus, Luc. 10, 46: fluctus classibus, id. 5, 502.—

2. Subst.: vĕrenda, ōrum, m., the private parts, Plin. 28, 15, 60, 213; 32, 9, 34, 107; 36, 21, 42, 156; Plin. Ep. 3, 18, 14; called also partes verendae, Veg. Vet. 1, 7.!*? In a pass. signif.: ubi malunt metui quam vereri se ab suis, Afran. ap. Gell. 15, 13, 3; cf. also the impersonal use above, b and g.

I. In gen.: veritas, per quam immutata ea, quae sunt aut ante fuerunt aut futura sunt, dicuntur, Cic. Inv. 2, 53, 162: veritatem patefacere, id. Sull. 16, 45: argumentatio ... in quā perspicuam omnibus veritatem continet adsumptio, id. Inv. 1, 36, 65: veritatis cultores, fraudis inimici, id. Off. 1, 30, 109: o magna vis veritatis, quae ... facile se per se ipsa defendat, id. Cael. 26, 63: nescio quo modo verum est quod in Andriā (1, 1, 41) familiaris meus dicit: obsequium amicos, veritas odium parit ... veritatem aspernere, id. Lael. 24, 89: nihil ad veritatem (loqui), id. ib. 25, 91: in omni re vincit imitationem veritas, id. de Or. 3, 57, 215: simplex ratio veritatis, id. ib. 1, 53, 229.—

II. In partic.

1. Reality, real life, esp. of the likeness of life in works of art: non intellegit Canachi signa rigidiora esse, quam ut imitentur veritatem, Cic. Brut. 18, 70: ut mutum in simulacrum ex animali exemplo veritas transferatur, id. Inv. 2, 1, 3: oratores sunt veritatis ipsius actores, id. de Or. 3, 56, 214: haec tria genera exornationum perraro sumenda sunt, cum in veritate dicemus, in reality, i. e. in the forum, not for practice merely, Auct. Her. 4, 22, 32: vulgus ex veritate pauca, ex opinione multa aestimat, according to truth or reality, Cic. Rosc. Com. 10, 29: salus omnium nostrum non veritate solum, sed etiam famā nititur, id. Q. Fr. 1, 2, 1, 2: res et veritas, id. de Or. 1, 17, 77: exploranda est veritas, Phaedr. 3, 10, 5.—

2. Nature, the truth of nature: sic enim se profecto res habet, ut numquam perfecte veritatem casus imitetur, Cic. Div. 1, 13, 23: habere in se omnes numeros veritatis, id. ib.; cf.: ut, quicquid accidat, id ex aeternā veritate causarumque continuatione fluxisse dicatis, id. N. D. 1, 20, 55.—

3. Consule veritatem, i. e. the etymology, = to\ e)/tumon, Cic. Or. 48, 159; so Quint. 1, 6, 32; 1, 7, 8.—

4. Of character, truth, rectitude, integrity: in tuam fidem, veritatem, misericordiam confugit, Cic. Quint. 2, 10: sint veritatis et virtutis magistri, id. Rep. 3, 3, 4: spes obtinendae veritatis, id. Deiot. 2, 5: judiciorum religionem veritatemque perfringere, id. Verr 1, 1, 3: si ad illam summam veritatem legitimum jus exegeris, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1: rustica Veritas, truth, integrity, Mart. 10, 72, 11; cf. Plin. Pan. 84, 1.—

5. Plur. (rare): veritates fortiter dicere, Gell. 18, 7, 4.