To come: to spring: to growe. To be brought or ronueyed to a place: to chaunee. Hodie veniet huc ab exercitu. Plaut. Veniebat Roscio. Cic. Angiporto venire, pro ab angiporto. Plaut. A Roma venire. Cic. Supplicem venire ad aliquem Cic. To come to one making curtesie, and humbly submitting himselfe. Ad vrbem venire. Ci. In hanc vrbem venio. Ouid. Ad cœnam venire. Hor. Quum de Cumanis venissem cum imperio. Cic. When I came from, &c. De auctione venire. Cic. Ex Arabia venerunt legati. Plin. In solitudines venire. Cic. Assiduè veniebat inter densas fagos. Virg. Omnes qui istinc veniunt, ita de tua virtute cõmemorant. Cice. Domum venisti ad ruos penates. Carul. Solet verò sub ciusmodi victu venire, vt alius non reddatur. Cels. Tommonly it commeth with suche a diet, that, &c. Satis venire duobus. Virgil. To bee sufficient to resiste or withstand two. Pro oriri vel crescere. Illic veniunt fœlicius vuæ. Virgil. There grapes spring or growe better. Arbores quædam vemunt sua sponte. Virg. Spring, &c. Ex arboribus tor sapores sponte venientes. Pli. Pro, apportatur, Eius quæ ex Africa venit, octoni asses. Plin. Of that which is vrought out of Afrike. Scribis in Italia te moraturum, dum tibi literæ meæ veniant. Cic. Vntill my letters be bronght vnto you. In orationem venire. Quin. To enter into an oration. Mane: hoc quod cœpi, primùm enartem Clitipho: Pòst istuc veniam. Ter. Afterwarde I will speake of this matter. Ad Archesilam, Carneademq; veniamus. Cic. Lette vs now come to speake of, &c. In aciem venire, vide ACIES. Alicui venire aduorsum. Plaut. To come towarde one. In amicitiam venire aliquorum. Liu. To enter into aliance with men. In arbitrium venire ac porestatem alicuius. Cic. In arma venire. Lucan. To come and take parte with. Intra arma aliena venire. Cic. Omnibus rebus, quæ sub aspectum veniunt. Cicero. In all things that may be seene with the eye. Ad aures alicuius venire. Hor. To come to ones bearing: to be heard of one. Ad aures meas venit, te, &c. Cic. I haue heard say, &c. Ad aures vox venit. Virg. Alicui auxilio venire. Liu To come to helpe one. In bona alicuius venire. Ouid. To enter vpon ones goodes and vsurpe them. Quod in buccam venerit, scribito, Cice. In calamitatem venire. Cic. To fall into aduersitie. In eum casum veneram, vt omnis, &c. Cic. I fell into that inconnenience, &c. In certamen venire. Cic. To enter fuite or contention. In certamen cum aliquo venire. Cic. Venire in certamen virtutis. Cic. To contend for vertue. Clamor populo venit ad astra. Oui. The people showted that al the ayre did ring withall. In cognitionem Senatus venit hæc res. Quint. In colloquium ad aliquem venire. Liui. To come to commune or talke with. Hinc ad Remp. plurima commoda veniunt. Cice. In complexum alicuius venire Cic. To be embraced of one: to come into his fauour. In concionem venire. Cice. Vniuersa mensura quæ verit in computationem. Plini. In confessum venit ea res. Pli. iun. That thing was confessed: no man did deny it. In consilium alicuius venire. Ci. To condescend to ones counsaile: or to come to one to giue him counsaile. In conspectum alicuius venire. Cice. To come in ones sight. Quum in conspectum eius venisient. Cæsar. When they came before him. Ad me in conspectum venire vetueram. Plancus. ad Ci. I forbade him to come into my sight. In consuetudiem venire. Cic. To come in custome. In consuerudinem benighitatis venit. Ci. He was accustomed to do, or to vse himselfe liberally. In contemptionem alicui venire. Cæ. To fal into contempt, or be despised of one. In contemptum venire. Idem. Cæs. In contentionem venire. Cic. To come in contention. Venit iam in contentionem, vtrum sit probabilius, &c. Ci. It is nowe come in controuersie, &c. In controuersiam vel contentionem venit ea res. Quin. Venit in contentionem de accusando. Ci. To be at controuersie which of the two shall accuse. In contentionem honoris venire. Cice. To bee at controuerste which is the more honorable. Quæ in controuersiã veniÛt. Ci. Which come in controuersie. In crimen veniet. Ter. He shall be blamed or charged. In cruciatum venire. Cæs To fall into greate torment. In deditionem venire Cæs. To yeelde. In deliberationem venire. Quint. To be consulted of. In desiderium venire dicitur res aliqua. Liu. To be desieed. Dies venit legi. Cicer. The day is come that the lawe muste be published. Ad digitos venire, vide AD præpositionem. In disceptationem venire dicitur res aliqua. Liui. To come in controuersie: to be reasoned or debated. In discrimen venire. Cic. To come in danger. Eius fortunæ videntur in discrimen venire. Cicer. His goodes seeme to be in danger. In discrimen existimationis venire. Cicer. To be in vanger to loose his estimation. Non quid ego fecerim, in disquisitionÊ venit sed quid isti pati debuerint. Liu. It commeth noc in question or controuersie. In diuitias venire. Plau. To become rich. Ad quem dolor veniat, ad eundem necesse est interitum venite. Cice. In dubium venire. Cic To come in daunger. Mihi venit in dubiÛ tua sides & constantia. C. I doubt of, &c. Tua fama, & guatæ vita in dubium veniet. Terent. Thy good name, and thy daughters life shall be in danger. Non veniunt in dubium de voluntare. Ci. They donbt not, &c. De sorte venio in dubium miser. Ter. I am nowe in danger to loose the price that she cost me, wretche that I am. In dubium venire de ciuitare. Ci. To be in doubt whether one be a citizen or no. Quid sit factum, in dubium venit, Quint. He is in doubt, &c. Emolumentum ad cum ex ea re venit. Cic. He hath prosite, &c. Epistola mihi venit. Ouid. I receiued aletter. In exemplum venire dicitur res aliqua. Ouid. To be an erample to other to do the like. Ad extrema ventum foret ni legati, &c. Liu. The matter had come to extremitie, if, &c. In faciem pacis veniretur. Tac. Fama mihi venic. I heard report. In familiaritatem ahcuins venire. Cice. To enter samiliaritie with one. Tarda venit dictis, difficilisque fides. Ouidi. Very scantly and hardly they beleeue his words. In fidem alicuius venite. Liu. To yeelde himselfe to ones mercie on trust of his promise. Ad finem venire dicitur res aliqua Liui. To come to an ende. In flammam venire. Cic. To enter into sire or danger. Ad sœdus veniunt amantes. Ouid. In fœdera venire. Virg. Fœliciter hec res tibi venit. C. Thou hast good fortune in this. Fœliciter rem tibi istam venire cupio. Cic. Ipray God sende thee good successe in this. Fortuna læta mihi venit. Virg. Fulgor venit ab æthere. Virg. Gradibus venire ad virtutem. Cic. To ascend to vertue by degrees. In gloriam summam venire. Cic. To come to great honour. Hæreditate venire dicitur resaliqua. Cic. To fall to one by heritage. Hæreditas mihi venit patre. Cic. Maior hæreditas venit vnicnique vestrum in ijsdem bonis iure & legibus, qum ab ijs, quibus illa ipsa bona relicta sunt. Cic. Hyems venit. Ci. Sub iactum relorum venire. Liu. To come within the danger of, &c. To come within the hurling of a darre. Cum impetu venire. Cic. Vident omnes qua de causa huic inimicus venias. Cicer. Why thon arte enimie to this man. Ad inimicitias res venislet. &c. C. The matter would not haue beene ended without enmitie and displeasure. Ad internecionem venire. Liuius. To be slaine all, and not one left allue. Intrò venire. Ter. In inuidiam ex gratiavenire. Plin. iun. From fauour and reputation to fall into hatred and displeasure. In iudicium venire. Cic. To come in court before a Iudge. In iudicium venit fama eius. Cicero. His good name is come in controllerste before audge. In laudem venire. Quint. Liuor venit in arrus. Ouid. His limmes wated wanne. In locum summum venire. Cic. To come to great promotion. Lues rabida venit membris. Virg. Lues miseranda venit arboribus. Virg.

The winde. Ocyor ventis. Virg. Swifter than any winde. Domus peruia vento. Ouid. Cursus ventorum. Catul. Accessus ventorum. Virg. Paces ventorum. Lucre. Qnietnesse of winde. Murmura fera sæui venti. Sil. Terrible noise, &c. Cæca potestas venti. Lucret. Rabies sæua ventorum. Oui. The cruell rage of, &c. Turbo venti. Virg. Vis fera ventorum. Ouid. Vires validæ ventorum. Lucre. Aduersus ven tus. Ouid. A contrarie winde. Aerij venti. Catul. Horribilis ventus. Catull. Brumales. Lucan. Humidi venti. Vitru. Celeres. Hor. Igneus. Sen. Fremens. Stat. Inanis. Virg. Fulmineus ventus. Val. Flac. Iniuriosi venti. Hor. Insanus ventus. Sta. Grauis ventus. Cels. An wholesome winde. Languidus. Sen. Leuis. Virg. Loquax. Lucan. A propheticall breath rising out of the earth, and inspiting soothsayers. Magnus. Plau. Mitior. Ouid. Mobilis. Ouid. Nigris ventis aspera æquora. Hor. Nimbosus ventus. Ouid. Proteruus. Hor. Niualis ventus. Virg. Rapax. Ouid. Pertinax. Var. Rapidus. Virg. Pestilens ventus. Catul. Sæuus. Ouid. Pluuius. Hor. Salubris. Cels. Secundus. Cic. A prosperous or good winde. Septentrionales & Septentriones venti. Col. Sonorus. Sil. Trux. Stat. Susurrans ventus. Virg. A whilting winde. Tenuis ventus. Virg. A small winde. Tepidus. Ouid. Tumidus. Sen. Vagus. Hor. Validus. Ouid. Vanus. Catull. Vehemens ventus & immoderata tempestas. Cic. Violenti venti summa vis. Lucre. Abire in ventos. Ouid. To vanish. Absentes venti. Stat. Accipiunt naues tergo ventos. Ouid. Admouirte ventus oræ Siculæ. Vi. The wind brought the, &c. Agentes frigora venti. Virg. Agit nubes ventus. Virg. Agit nubila ventus. Virg. Agitur carina suo vento. Ouid. Discordibus ventis acta phaselus. Onid. Agitari ventorum vi. Cic. To be tossed with, &c. Aspirare ventos alicui. Virg. Bacchans ventus. Hor. Raging. Circumflari ventis inuidiæ. Cice. To be blustred at by enuious persons on euerie side. Claudit ventos carcere Hippotades. Ouidi. Carcer clausus ventorum. Virg. Cohibentur in antris leues venti. Ouid. Committere vitam ventis. Virgil. To saile and aduenture hys life to the windes. Incertis ventis se committere. Lucret. Magni commôrunt æquora venti. Lucret. Concipere ventum, Vide CONCIPIO. Odiosa vento concita æquora. Ouid. Concrescunt imbres gelidis ventis. Ouid. Concurrunt prælia ventorum. Virgil. The contrarie windes bluster togither. Confligunt rupto turbine aduersi venti. Virg. Idem. Consurgunt venti ab atro vespere. Virg. Coorti venti. Lucr. Rilen. Crepitabat lcni bractea vento. Virg. Custodit ventos Aeolus. Ouid. Depræliantes feruido æquore venti. Hor. Dare comam diffundere ventis. Virg. To hang hir haire loose that it may be blowne abroade with the winde. Dant cursum venti. Virg. Placata maria dant venti. Virg. The quiet windes let the seas be caulme. Operam dat ventus. Plautus. The winde helpeth, or bloweth a good coole. Dare verba in ventos, Oui. To spend his words in vaine. Ire ventis. Hor. To saile by sea. Euertere æquora ventis. Virg. Explorare omnes ventos. Virg. Facieotes frigora venti. Ouid. Fauentes venti cœlo, pelagóque. Ouid. Ferens ventus. Virgil. The winde blowing or drining forwarde. Ferri iniuriosis ventis. Hor. Nauis fertur velis, ventóque. Lucr. Furentes venti. Virg. Glomerat incendia ventus. Vir. Impellunt ratem venti. Sil. Iniqu os ventos horret nauita. Ouid. The shipman feareth contrarie or ill windes. Impuisa ianua animoso vento. Ouid. Impendens ventus. Virg. Increbescit ventus. Cic. The wind riseth. Secundis ventis intendere vela. Virg. To sette forwarde the ship with prospérous winds. Vtilibus ventis intrare vrbem. Ouid. With good and prosperous winde. Ductantes venti. Virg. Contrarie windes. Mouere ventos tenui flabello. Ouid. To vanne wind. Naseitur ventus, Vide NASCOR. Fauentibus ventis nauigare æquor. Oui. Hauing the wind with him to saile. Opponere vento, vide A vel A B præpositiones. Perpessus ventos & imbres. Virg. Petere vibem aliquam vento. Virg. To safle to. Ponunt venti. Virg. The windes begin to lye. Folle premere ventos. Pers. To blow with bellowes. Profundere verba ventis. Lucrer. To talke in vaine. Prosequitur surgens puppi ventus euntes. Vir. The winde being with them as they tooke the sea, doth set them forwarde apace. Pugnantes venti. Lucr. Pulsari vento & imbri. Vir. To be beaten with, &c. Flamine ventorum pulsæ nubes. Carul. Quassata classis ventis. Virg. The nauie sore beaten, &c. Vita recessir in veotos. Virg. Secare ventos. Virg. Sæuit mare ventis. Sen. Secundante vento. Tac. The winde being with them. Sequi vrbem aliquam aut regionem vento. Virg. To saile towarde, &c. Silent venti. Sen The windes are still and laide. Solutum æquor pace ventorum, Sta. A caulme sea through quielnesse of windes. Sternere ventos Hor. To appease the windes. Placidi strauerunt æquora venti. Virgil. Made can, &c. Erit ventus. Virg. The winde will rise. Surgentes venti. Virg. Temperat ventos Aeolus. Ouid. Tenere vento cursum aliquo. Vir. To saile toward a place. Tenuerunt æquora veoti emissi. Ouid. Trahitur vento nubes. Virg. Turbantes æquora venti. Lucr. Veniens mari ventus. Cels. Verrentes æquora venti. Lucr. Vefaniens ventus. Catul. Verbera ventorum vitare. Lucr. Vocatis ventis prona petir maria. Virg. Voluunt mare venti. Virg. Crudelibus ventis vti. Oui. To haue fl and contrary winds. Ventus secundus, pro secunda, fortuna, per translationem. Cic. Good successe. Alios ego vidi ventos alias prospexi animo procellas. Ci. I saw other blaftes, &c. Colligere concionum ventos. Ci. By talking in assemblies to indeuour to get fauour and reputation of the common people. Ventum popularem quærere in re aliqua. Cic. To seeke the fauour and goodwill of the people in any matter.

I. Lit.: nunc, cujus jussu venio et quam ob rem venerim, Dicam, etc., Plaut. Am. prol. 17: veni, vidi, vici, Suet. Caes. 37: imus, venimus, videmus. Ter. Phorm. 1, 2, 53: maritimus hostis ante adesse potest quam quisquam venturum esse suspicari queat, etc., Cic. Rep. 2, 3, 6: venio ad macellum, Plaut. Aul. 2, 8, 3: ut veni ad urbem, etc., Cic. Fam. 16, 12, 2: cupio, te ad me venire, id. ib. 16, 10, 1; Plaut. As. 2, 4, 2: mihi si spatium fuerit in Tusculanum veniendi, Cic. Fam. 9, 5, 3: Cato ... cum venerat ad se in Sabinos, had come home, id. Rep. 3, 28, 40: quia nudius quartus venimus in Cariam ex Indiā, Plaut. Curc. 3, 68: sexto die Delum Athenis venimus, Cic. Att. 5, 12, 1: Italiam fato profugus, Laviniaque venit Litora, Verg. A. 1, 2: tumulum antiquae Cereris sedemque sacratam Venimus, id. ib. 2, 743 (cf. devenio): vin' ad te ad cenam veniam, Plaut. Stich. 3, 2, 30: mercator venit huc ad ludos, id. Cist. 1, 3, 9: homo ad praetorem deplorabundus venit, id. Aul. 2, 4, 38: neque ego te derisum venio neque derideo, id. ib. 2, 2, 46: ad istum emptum venerunt illum locum senatorium, Cic. Verr. 2, 2, 50, 124.—With inf.: parasitus modo venerat aurum petere, Plaut. Bacch. 4, 3, 18: non nos Libycos populare penates Venimus, Verg. A. 1, 528.— Of inanimate subjects: navis huc ex portu Persico Venit, Plaut. Am. 1, 1, 249: denique in os salsi venit umor saepe saporis, Cum mare vorsamur propter, Lucr. 4, 220: (aër) Per patefacta venit penetratque foramina, id. 4, 891: (speculi imago) Dum venit ad nostras acies, id. 4, 279: sub aspectum venire, Cic. de Or. 2, 87, 358: in conspectu, Caes. B. C. 2, 27: in conspectum, Hirt. B. G. 8, 48; Cic. Fin. 1, 7, 24: muliebris vox mihi ad aures venit, Plaut. Rud. 1, 4, 13; in Italiā te moraturum, dum tibi litterae meae veniant, reaches you, Cic. Fam. 11, 24, 2: hereditas unicuique nostrum venit, comes, i. e. descends to each of us, id. Caecin. 26, 74; cf.: hic Verres hereditatem sibi venisse arbitratus est, quod in ejus regnum ac manus venerat is, quem, etc., id. Verr. 2, 4, 27, 62: hic segetes, illic veniunt felicius uvae, come forth, i. e. grow, Verg. G. 1, 54; so, arbores sponte suā, id. ib. 2, 11; 2, 58; Prop. 1, 2, 10. —

(b). Impers. pass., we, they, etc., came or have come, etc.: Lilybaeum venitur, Cic. Verr. 2, 5, 54, 141: ad me ventum est, it has fallen to me, id Quint. 1, 3: dum ad flumen Varum veniatur, Caes. B. C. 1, 87: (Galli) veniri ad se confestim existimantes, ad arma conclamant, id. B. G. 7, 70: ventum in insulam est, Cic. Leg. 2, 3, 6: ubi eo ventum est, Caes. B. G. 1, 43: ad quos ventum erat, id. ib. 2, 11; 3, 23: eo cum esset ventum, id. ib. 7, 61.—

B. Esp., to come. spring, be descended: qui se Bebryciā veniens Amyci de gente ferebat (i. e. qui se ferebat venientem, etc.), Verg. A. 5, 373 Forbig. ad loc. —

II. Trop.

A. In gen.: vides, quo progrediente oratione venturum me puto, Cic. Rep. 1, 40, 62. ut jam a principio videndum sit, quemadmodum velis venire ad extremum orationis, id. Or. 59, 201: contra rem suam me nescio quando venisse questus est, that I appeared, id. Phil. 2, 2, 3: contra amici summam existimationem, id. Att. 1, 1, 4: si rem nullam habebis, quod in buccam venerit, scribito, id. ib. 1, 12, 4; v. bucca: si quid in mentem veniet, id. ib. 12, 36, 1.—So in Cic. with nom. only of neutr. pron. or res; but freq. impers. with gen.: cum matronarum ac virginum veniebat in mentem, when I thought of, Cic. Sull. 6, 19: venit enim mihi in mentem oris tui, id. Rosc. Am. 34, 95; id. Sull. 14, 38; v. also mens, II. B. fin. and the passages there cited: oratorum laus ita ducta ab humili venit ad summum, ut, etc., id. Tusc. 2, 2, 5: prava ex falsis opinionibus veniunt, Quint. 5, 10, 34: vitium pejus, quod ex inopiā, quam quod ex copiā venit, id. 2, 4, 4: non omne argumentum undique venit, id. 5, 10, 21.—With dat.: existimabunt majus commodum ex otio meo quam ex aliorum negotiis reipublicae venturum, Sall. J. 4, 4; 8, 2: ubi ea dies, quam constituerat cum legatis, venit, Caes. B. G. 1, 8; so, dies, id. ib. 7, 3: tempus victoriae, id. ib. 7, 66; cf.: suum tempus eorum laudi, Quint. 3, 1, 21: non sumus omnino sine curā venientis anni, for the coming year, Cic. Q. Fr. 3, 4, 4: exemplum trahens Perniciem veniens in aevum, Hor. C. 3, 5, 16: veniens aetas, the future, Ov. F. 6, 639.—Of events, to come, i. e. to happen: quod hodie venit, Tac. A. 14, 43.—

B. In partic.

1. Venire in aliquid (rarely ad aliquid; v. infra), to come into, fall into any state or condition (so esp. freq.): venisse alicui in amicitiam, to have obtained one's friendship or alliance, Caes. B. G. 6, 5, 4: in calamitatem, Cic. Rosc. Am. 17, 49: in cognitionem alicujus, Quint. 7, 2, 20: in consuetudinem, Cic. Caecin. 2, 6; cf.: quaedam in consuetudinem ex utilitatis ratione venerunt, id. Inv. 2, 53, 160: in proverbii consuetudinem, id. Off. 2, 15, 55.—Of a personal subject: (milites) qui in consuetudinem Alexandrinae vitae venerant, Caes. B. C. 3, 110: ut non solum hostibus in contemptionem Sabinus veniret, sed, etc., had fallen into contempt, id. B. G. 3, 17: in contentionem, etc., Cic. Div. 2, 63, 129: si falso venisses in suspitionem, P. Sestio, id. Vatin. 1, 2: summum in cruciatum, Caes. B. G. 1, 31: aut in controversiam aut in contentionem, Quint. 3, 6, 44: in discrimen, Cic. Rosc. Am. 6, 16: in dubium, id. Quint. 2, 5: in alicujus fidem ac potestatem, to place one's self under the protection and in the power of a person, to surrender at discretion, Caes. B. G. 2, 13: ne in odium veniam, Cic. Fin. 2, 24, 79; cf.: Tarquinii nomen huic populo in odium venisse regium, id. Rep. 1, 40, 62: ipse illi perditae multitudini in odium acerbissimum venerit, id. Att. 10, 8, 6: in eam opinionem Cassius veniebat, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2: in partem alicujus, to take part in it, Cic. Fam. 14, 2, 3: in periculum, Caes. B. C. 1, 17: in sermonem alicujus, i. e. to enter into conversation, Cic. Att. 14, 1, 1; and in another sense: cum loquerer cum Phaniā, veni in eum sermonem, ut dicerem, etc., I happened to say that, id. Fam. 3, 5, 3: nonnullam in spem veneram, posse me, etc., id. de Or. 2, 54, 217: summam in spem per Helvetios regni obtinendi venire, to entertain hopes, to hope, Caes. B. G. 1, 18.— Esp. with res as subject, the affair came to, reached the point, etc.: res proxime formam latrocinii venerat, Liv. 2, 48, 5; 2, 56, 5: res venit prope secessionem, id. 6, 42, 10. ad ultimum dimicationis rati rem venturam, id. 2, 56, 5: cum speramus eo rem venturam, ut, etc., Hor. Ep. 2, 1, 226.—Impers.: saepe in eum locum ventum est, ut, etc., to such a point that, Caes. B. G. 6, 43; Liv. 7, 30, 9.—

(b). Ad aliquid: bene agis, Alba; ad tuam veniam condicionem, will accept, Cic. Verr. 2, 3, 62, 146: ad summum fortunae, to attain, Hor. Ep. 2, 1, 32.—

2. In speaking, to come to a topic: ut jam a fabulis ad facta veniamus, Cic. Rep. 2, 2, 4: ut ad fabulas veniamus, id. Rosc. Am. 16, 46: venio ad tertiam epistulam, id. Q. Fr. 3, 14, 12: venio ad recentiores litteras, id. Att. 14, 19, 5: ad Arcesilam Carneademque veniamus, id. Ac. 2, 4, 12: venio nunc ad tertium genus illud, etc., id. Rep. 3, 33, 45: ad istius morbum et insaniam, id. Verr. 2, 4, 1, 1 al.

I. Lit.: ventus est aëris fluens unda cum incerta motus redundantia, etc., Vitr. 1, 6; cf. Quint. 12, 10, 67; Plin. 2, 47, 46, 120; Sen. Q. N. 5, 16 sq.; Isid. Orig. 13, 11: istic est is Juppiter quem dico, quem Graeci vocant *)ae/ra, qui ventus est et nubes, imber postea, Atque ex imbre frigus, ventus post fit, aër denuo, Varr. L. L. 5, 65 Müll.; cf.: (aër) effluens huc et illuc ventos efficit, Cic. N. D. 2, 39, 101: deturbavit ventus tectum et tegulas, Plaut. Rud. prol. 78: mare ventorum vi agitari atque turbari, Cic. Clu. 49, 138: qui (divi) simul Stravere ventos, Hor. C. 1, 9, 10: remissior, Caes. B. C. 3, 26: prosper, Liv. 25, 27, 4: ventum exspectare, Cic. Phil. 1, 3, 8; id. Att. 10, 15, 2; 16, 7, 1: secundus, adversus, v. h. vv.—In apposition: Africus, Cic. N. D. 1, 36, 101: Atabalus, Quint. 8, 2, 13: Corus, Caes. B. G. 5, 7: Septentriones, Cic. Att. 9, 6, 3: turbo, Plaut. Curc. 5, 2, 47; id. Trin. 4, 1, 16.—Prov.

1. Of labor lost: in vento et aquā scribere, Cat. 70, 4; so, profundere verba ventis, to talk to the wind, Lucr. 4, 931 (928); cf.: verba dare in ventos, Ov. Am. 1, 6, 42: ventis loqui, Amm. 15, 5, 8.—

2. Rem tradere ventis, to oblivion, Hor. C. 1, 26, 3. —

3. Ventis verba dare, i. q. not to keep one's word or promise, Ov. H. 2, 25 Ruhnk. —

4. Vento vivere, to live upon wind or air, Cod. Just. 5, 50, 2 fin.—

5. Ventis remis facere aliquid, with all one's might; v. remus. —

B. Plur., personified as deities, the winds: te, Apollo sancte, fer opem; teque, omnipotens Neptune, invoco; Vosque adeo, Venti! Turpil. ap. Cic. Tusc. 4, 34, 73 (Com. Rel. v. 119 Rib.); Lucr. 5, 1230 (1228); cf. Ov. H. 17 (18), 37.—

C. Transf.

1. Windiness, flatulence, Col. 6, 30, 8.—

2. A light stuff: textilis, Poët. ap. Petr. 55 fin.—

II. Trop., the wind, as a symbol of fortune (favorable or unfavorable), fame, applause, etc.: quicumque venti erunt, ars certe nostra non aberit, however the winds may blow, i. e. whatever circumstances may arise, Cic. Fam. 12, 25, 5: alios ego vidi ventos; alias prospexi animo procellas, id. Pis. 9, 21; cf.: cujus (Caesaris) nunc venti valde sunt secundi, id. Att. 2, 1, 6; so, secundi, Hor. Ep. 2, 1, 102: vento aliquo in optimum quemque excitato, by raising a storm, Cic. Sull. 14, 41: eorum ventorum, quos proposui, moderator quidam et quasi gubernator (opus est), i. e. of the plans, designs, id. Fam. 2, 6, 4: loqui est coeptus, quo vento proicitur Appius minor, ut indicet, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2; cf.: rumorum et contionum ventos colligere, Cic. Clu. 28, 77: omnes intellegimus in istis subscriptionibus ventum quendam popularem esse quaesitum, id. ib. 47, 130.