ursus, i, m. [for urcsus; Sanscr. ara; Gr. a)/rktos], a bear, Plin. 8, 36, 54, 131; Ov. M. 2, 494; 10, 540; Hor. Epod. 16, 51; id. C. 3, 4, 18; id. A. P. 472; Juv. 4, 106; Sen. Ira, 2, 31, 6; 3, 43, 2; cf. Varr. L. L. 5, 100 Müll.—Prov.: fumantem nasum vivi tentaveris ursi, i. e.