Vitium, vitij, n. g. Cic.Vite, contrarie to vercue: naugh tinesse.Caueamusivt nequod in nobis insigne vitium fuisse dicatur. Cic Any notable vice.Qui ea vitia quæ natura habeat, etiam studio, atque artificio quodam malitiæ condiuisset.Cic.Vitiorum ossicina. Col. Vitium. Vlp. A stcknesse, disease, or impediment in all the body, or in any part.Intercutia vitia. Gell. Diseases betwene the skin & the fleshe. Vitium.Cicer.A sore or viseast vncurable, as a canker or such like.Opportunus vitio. Vide OPPORTVNVS. Vitium, Plaur.An imperfection or corruption: an impediment: a fault: a blemish.Si nihil est in parietibus, aut in tecto vitij.Cic.If the wals or roofe of the honse be not ont of reparations, or bee not broken or faultie.Vitium in libris. Plin. A fanir in bookes: an errour.Deliciarum vitia. Quint. Oris & linguæ vitia. Quint. Impediments.Ebrietatis vitia. Quint. Deforme vitium emendare. Mart. Vitia in dicente videre.Cic.To see some faultes or imperfections in, &c.Detractis omoibus vitijs. Cice. Vitium.Cic.Blame. vt, In vitio ponere. To blame. Vitium.Cic.Fault or offence.Vitio vini fecit. Plau. The wine was in fault that he did it, or dronkennesse caused him to do it.Affinis vitio.Cic.In fault: or that may bee iusfly susperted to bee in fault.Pinguis vitijs. Hor. Fat with ydlenesse and sensualitie.Purum vitio cor. Hor. Seruum vitijs pectus. Ouid.Meum vitium fuerit.It shall be my fault.Alimenta vitiorum.Ouid. Adulta vitia. Tac. Commune vitium.Cic. Immane vitium. Hor. Iners vitium, liuor.Ouid.Enuie is an ydle vice, or a vice of them that are of no linely conrage and actinitie.Ingens vitium. Hor. Magnum. Hor. Mediocria vitia. Hora. Præualida. & adulta vitia. Tac. Recens vitium Cels.A disease lately begunne.Solenne vitium secundis rebus, superbia. Ci. Pride in prosperitie is an ordinary fault.Valens vitium, cui Lene vitium opponitur. Celsus. A behement corruption or fault in the bodie.Verus vitium. Cels. An olde disease or impediment. Absterrere animum vitijs. Hor. Abstinere vitijs.Cic.To forbeare, &c.Abesse vitijs, Vide ABSVM.Abundare vitijs. Quint. To haue many vices or faultes.Accendere & irritare vitia.Ouid.Addere vitium pudicitiæ, Vide ADDO.Aegrotare vitio animi. Hor. To be minde sicke.Affectus vitijs, vide AFFICIO.Alitur vitium creseitque tegendo. Vir. Apponere modum vitijs, vide APPONO.Auocari vitijs Cic.Capere vitium, vide CAPIO.Carere vitio, Cic.Not to be in fault: to bee without faulte.Coarguere apertè vitia. Quint. Colligere vitia in aliquÊ. Ci. To gather faults against one.Concipere vitium, Vide CONCIPIO.Condire vitia studio, Vide CONDIO.Conferre vitia in senectutem, Vide CONFERO.Consequi vitium, Vide CONSEQVOR.Contaminare vitijs.Cic.Conuertit natura vitium alicui in bonum. Ci. Nature turned a faulte in one to his commoditie and commendation.Corripi vitio comitiali. Plin. To be attached with the falling sicknesse.Corrupta bona vitijs. Quint. Cumulari vitijs.Cic.To abounde in vices or faults: to haue whole heapes of vices.Declinare vitia.Cic.To esthue vices.Delabi in vitium, Vide DELAEOR.Deprehendere in aliquo vitia. Quint. Dare summam laudem vitio. Cicero. Vitio mihi dant, quòd mortem hominis necessarij grauiter fero. Martianus ad Ci. They blame or rebuke me, that I am grieued with the death of my nigh friend.Ducere vitia. Quin. To esteeme or indge to be vices or faultes.Effingere vitia ebrietatis. Quint. Eluere vitia. Quint. To purge or washe away.Excidit liberras in vitium, Hora.Excusare vitia. Quint. Exprobrare vitia alicui.Ouid. Exuere vitia. Tac. Expuguare vitium. Val. Max. To onercome a sault, imperfection, or impediment of nature.Vitium facere dicuntur ædificia, Vide FACIO.Flecti in vitium. Hor. Virtus est vitium fugere Hor.To eschewe vice is vertue.Imbuere aliquem vitijs. Quin. To infect with vices.Incidere in vitium. Cice. Inclinare in vitium, Vide INCLINO.Inquirere vitia in ciuitatem.Cicer.To make inqulsition of fanltes against a citie.Irritare vitia vetando. Oni. More to egge and stirre men to faults by forbidding them.Labi in vitium. Hor. Laborare vitio.Quintil.Leuator vitium. Cels. The dssease is somwhat asswaged.Leuare vitijs atque erroribus, Vide LEVIS.Mederi vitijs atque erroribus. Pli. iun. To cure.Aeris vitio moriens herba. Vir. Grasse dying through corruption and insection of the aire.Sua vitia nosse.Cic.To know his owne faultes.Notare vitium aliquod, Vide NOTA.Obuoluere vitium, Vide OBVOLVO.Obuênit hoc vitium, Vide OBVENIO.Occurrere vitio. Cels. To preuent a maladie or disease.Offensus vitijs.Ouid.Pensare vitia. Quint. Persecare vitium aliquod ne serpat.Liui.Ponere vitium, Vide PONO pro Depono.Ponere in vitio verbum aliquod.Cic.To take a word in an yll sense or part.Recisa vitia stirpe. Claud, Rooted out.Remotus ab omni vitio. Hor. Submouere vitium simlicibus & promptis remedijs. Celsus. To put awaye a disease, &c.Eodem vitio est effusio animi in lætitia, quo in dolore contractio. Ci. It is as great a fault to erceede immoderatelye in ioy, as it is to be ouermuch wiung with sorrowe.Qui nec defendit, nec obsistit si porest iniuriæ, tam est in virio qum si parentes deserar, Cic.Is an much to be vianied as if, &c.Hoc quidem est in vitio, dissolutionem naturæ ram valde perhorrescere. Ci. This is in very deede a greate faulte, &c.Suppressa vitijs pectora. Oui. Surrepunt vitia. Sen Vices creepe on.Medio cribus vitijs reneri. Hor. To haue meane faults.Vacare vitio.Cic.To be without fault.Vertere vitio.Cic.To dispraise: to blame: to reproone: to laye as a faulte.Vertere in bonum vitia. Quint. Offerre vitium virgini. Ter. To deflonre a maide.Pudicitiæ afferre virium, Idem, Plaut.Vitiôsus pen. prod. Adiect. Ci. Vitious: ful of vices.Vitiosa ac flagitiosa vita. Ci. Vitious and wicked &c. Vitiolum. Virg Faulcie: corruptiful of errours: sicke.Carmina vitiosa. Ourd. False verses.In hoc vel maximè viriosa est ciuitas, quòd largitione, &c. Ci. The citie in this is in great fault, &c.Corpus vitiolum, cui integram opponitur.Cic.A corrupte bodie, not sound.Cura vitiosa. Horat. Humanitas vitiosissima. Quint. Libido vitiosa. Hor. Magistratus vitiosi, dicuntur vitio creati.Cic.Officers not rightly or orderly made.Materia vitiosa. Plin. Timber shaken, rotten, or not sonnde.Nux vitiosa.Plaut.A worme eaten nut.Opus vitiosum. Ci. Oues vitiosæ. Col. Sicke or rotten sheepe.Progenies vitiosior. Hor. Suffragium vitiosum.Cicer.A voyce or consent procured by money or bribes.Vita vitiosa, cui opponitur Pura. Ci. A naughtie life.Vitióse. pen. pro. Aduerbium. Quint. Il: corruptly: naughtilie: amisse: fanltie: vitiouslie.Vitiosè in scholis facimus, quòd, &c.We do amisse in scholes &c.Concludere vitiosè, cui Rectè concludere opponitur. Cice. To make a false conclusion.Vitiosè se habet membrum.Cic.The limme is corrupted and not sound.Vsurpare vitiosè Col.To do a thing naughtily oftentimes.
Lewis and Short: Latin dictionary
vĭtĭum, ii (gen. plur. vitiūm, Titin. ap. Non. p. 495, 13), n. [from the same root with vieo, vitis, vitta; prop. a twist; hence], a fault, defect, blemish, imperfection, vice (syn. menda). I.Lit.: quomodo autem in corpore est morbus, est aegrotatio, est vitium: sic in animo. Morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium, cum partes corporis inter se dissident; ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas. Itaque illa duo, morbus et aegrotatio, ex totius valetudinis corporis conquassatione et perturbatione gignuntur: vitium autem integrā valetudine ipsum ex se cernitur, Cic. Tusc. 4, 13, 29: corporis, Plaut. Most. 1, 3, 118; Ov. F. 4, 148: mancipii, Dig. 21, 1, 1, 6: jumenti, ib. 21, 1, 38 init.—In buildings, a breach, defect: si nihil est in parietibus aut in tecto vitii, Cic. Fam. 9, 15, 5; cf.: si aedes corruerunt vitiumve fecerunt,
have received damage
,
become damaged
, id. Top. 3, 15.—In plants, a blemish, vice: sive illis (agris) omne per ignem Excoquitur vitium atque exsudat inutilis umor, Verg. G. 1, 88: vitio moriens sitit aëris herba, id. E. 7, 57.—In fruits, the useless part, the core: vitiumque cinctum fructu, Plin. 15, 28, 34, 112.—II.Trop.A. In gen., a fault, defect, blemish: acutius atque acrius vitia in dicente quam recta videre, Cic. de Or. 1, 25, 116; cf. orationis, Quint. 1, 5, 1; 12, 1, 22: sermonis, id. 1, 1, 13: soloecismi, id. 1, 5, 53: ingenii, id. 10, 1, 60: mentis, id. 12, 1, 32: Stoicae sectae, id. 11, 1, 70: et illud mihi vitium'st maximum,
, Cic. Ac. 2, 16, 49: quamvis quis fortunae vitio, non suo decexisset, id. Phil. 2, 18, 44: honorem vitio civitatis, non suo, non sunt adsecuti, id. Har. Resp. 26, 56: male conjecta falsa sunt, non rerum vitio, sed interpretum inscientiā, id. Div. 1, 52, 118: animadverso vitio castrorum totā nocte munitiones proferunt, i. e. the faulty, unfavorable position (just before: natura iniquo loco castra ponunt), Caes. B. C. 1, 81: milites item conflictati et tempestatis et sentinae vitiis,
the injurious effects
, id. ib. 3, 28: sese nihil adhuc arbitrari vitio factum eorum, id. ib. 3, 57: vini vitio atque amoris feci,
through the fault of
, Plaut. Aul. 4, 10, 15.—B. In partic. 1.A moral fault, failing, error, offence, crime, vice (the predom. signif. of the word in prose and poetry; cf.: scelus, delictum): nullam quidem ob turpitudinem, nullum ob totius vitae non dicam vitium, sed erratum, Cic. Clu. 48, 133: legibus et praemia proposita sunt virtutibus et supplicia vitiis, id. de Or. 1, 58. 247: virtus est vitium fugere, Hor. ep. 1, 1, 41: senectus est naturā loquacior, ne ab omnibus eam vitiis videar vindicare, Cic. Sen. 16, 55: in vitio esse, id. Off. 1, 19, 62: ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā, reckon it a fault, id. Fam. 7, 6, 1: te laudem Sex. Roscio vitio et culpae dedisse, id. Rosc. Am. 16, 48; Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 2.—b. In respect of female chastity (whether of maidens or wives), a violation: quia pudicitiae hujus (Alcumenae) vitium me hic absente est additum, Plaut. Am. 2, 2, 179: pudicitiae ejus nunquam nec vim nec vitium attuli, id. Ep. 1, 2, 7: quoi misere per vim vitium obtulerat, Ter. Ad. 3, 2, 10; so, offerre, id. ib. 3, 1, 9: virginis, id. Eun. 4, 4, 55; cf.: vitium auctore redemit, Ov. H. 16 (17), 49.— 2. In relig. lang., a defect in the auspices or auguries: si cui servo aut ancillae dormienti evenit, quod comitia prohibere solet, ne id quidem mihi vitium facit, Cato ap. Fest. s. v. prohibere, p. 234 fin. Müll.; Ter. Hec. prol. 2; Liv. 8, 23, 16; 4, 7, 3: id igitur obvenit vitium, quod tu jam Cal. Jan. futurum esse provideras, Cic. Phil. 2, 33, 83: tabernaculum vitio captum, id. N. D. 2, 4, 11; cf.: vitio navigare, id. Div. 1, 16, 29: comitiorum solum vitium est fulmen, id. ib. 2, 18, 43.—3.A fault of language: barbarismi ac soloecismi foeditas absit ... haec vitia, etc., Quint. 1, 5, 5.—4. In coinage, t. t., base metal, alloy: in aurum vitii aliquid addere, Dig. 48, 10, 9 praef.; cf.: ignis vitium metallis Excoquit, Ov. F. 4, 785.