Vehículum, vehículi, n. g. pen. cor. Ci. A cart: a waine: a wagon: a general name of al things seruing to carie.Ego vehiculo, si nauis non erit, eripiam me ex istorum parricidio.Cic.Camerata vehicula, Vide CAMERA.Meritoria vehicula, Vide MEREO.Anteire vehiculo, Suet.To go before in a wagon.Comparare furtorum vehiculum. Ci.
Lewis and Short: Latin dictionary
vĕhĭcŭlum, i, n. [veho], a means of transport, a carriage, conveyance, vehicle.I.Lit.1. In gen.: ceterae animantes quae vel sedendi vehiculum praebent, vel, etc., Lact. 20, 12, 3: mihi aequum est dari vehicula, qui vehar, Plaut. Aul. 3, 5, 28: junctum vehiculum, i e. drawn by a span, Liv. 34, 1, 3; 42, 65, 3; Vell. 2, 114, 2; Suet. Calig. 39; Tac. A. 12, 47; id. H. 2, 41; Plin. Pan. 20, 3.—2.A wagon, cart, Cic. Verr. 2, 5, 72, 186.—3.A ship: furtorum vehiculum, Cic. Verr 2, 5, 23, 59.— II.Transf., an agricultural implement for cutting down grain, a reaping-machine, Pall. Jun. 2, 2.