Tyrannis, eyránnidis. pen. cor. f. g. Iuuen.A cruel or violent rule or gouernement, for a priuate commoditie and not a publike weale A ryrannle.Assectare tyrannidem. Quint. Reus tyrannidis affectatæ. Quint. Destruere tyrannidem. Quin. Occupare tyrannidem. Ci. O dij boni, viuit tyrannis. Ci. Sæua crudaq tyrannis. luuen.
Tyrannus, The name of a Sophister.
Lewis and Short: Latin dictionary
tranna, ae, f [tyrannus], a princess, a female tyrant (with tyrannis), Treb. XXX. Tyr. 31 fin.
trannus, i, m., = tu/rannos. I. In gen., a monarch, ruler, sovereign, king (rare, and mostly poet.): tyrannusque fuerat appellatus (Miltiades), sed justus ... omnes autem et dicuntur et habentur tyranni, qui potestate sunt perpetuā in eā civitate, quae libertate usa est, Nep. Milt. 8, 3; Verg. A. 4, 320; 7, 266; Ov. M. 6, 436; 6, 581; Luc. 7, 227; Val. Fl. 5, 388; 5, 548.—Of the Spartan king Nabis, Liv. 35, 12, 7.—Of Neptune, Ov. M. 1, 276.—Of Pluto, Ov. M. 5, 508.—Of the constellation Capricornus, because it ruled over, influenced the ocean, Hor C. 2, 17, 19.—II. In partic., a cruel or severe ruler, a despot, tyrant: tyrannorum vita, Cic. Lael. 15, 52; id. Phil. 13, 8, 18; id. Vatin. 9, 23: importunus atque amens, id. Verr. 2, 5, 40, 103; id. Mil. 13, 35; id. Tusc. 5, 20, 57: cum exitiabilis tyrannus (urbem) vi atque armis oppressit, Liv. 29, 17, 19: tyrannorum ingeniis mors est remedium, Sen. Ben. 7, 20, 3; Flor. 1, 7, 3; Val. Max. 3, 1, 2; Verg. G. 4, 492; Hor. Ep. 1, 2, 58: animus noster modo rex est. modo tyrannus; ubi impotens, cupidus, delicatus est, transit in nomen detestabile ac dirum, et fit tyrannus, Sen. Ep. 114, 24.—Gen. plur.: tyrannūm novi temeritudinem, Pac. ap. Non. 181, 23 (Trag. Rel. p. 79 Rib.: non tyrannum novi, as acc. sing.).