Tribuo, tríbuis, tríbui, tribûtum, pen. prod. tribúere. Pli. iun. To giue: to fanour: to set muth by: to impute: to attribute.Alicui tribuere aliquid. Ci. To attribute somewhat to a mã Cui tu tribuisti præcerme, vt domum ventitares, horasque multas sæpe suauissimo sermone consumeres? Cicer.To whome didst thon shewe this muche honour but to me, to come often to his house, &c.Tribuere & coucedere. Ci. Quibus ille secundum fratrem plutimum tribucbat. Cice. Which nert vnto his brother he most estemed: or to which next vnto his brother he attributed most of al men.Alicui tribuere ignauiæ. Cicero. To compt it as a point of cowardnesse in one. Authoritatem tribuere, Vide AVTHOR. Bona tribuere alicui.Ouid.Fidem sensibus tribuere. Ci. To beleeue the senses.Testimonio fidem tribuere. Ci. Grariam iouentoribus tribuere. Ci. To thanke the ficste inuentours.Houorem tribuere. Ci. To honenr.In duas partes vim loquendi tribuere.Cic.To deuide, &c.In vulgus tribuere.Cic.To apply himselfe to the common peoples minde.Laudes tribuere alicui. Propert. To giue praise to.Locum alicui tribuere. Quint. Misericordiam alicui tribuere. Ci. To shew pitie to.Nimium sibi tribuere. Quint. To attribute to much to him selse.Nomina deorum tribuere sibi. Qui. To cal him selfe by the names of Gods.Officium alicui tribuere, Marcellus. Ci. To doe plensure to one.Operam Reipub. tribuere. Cic.To trauaile for the common weale.Palmam mensarum alicui pisci tribuere. Pli. To compt the most excellent fish that can be set on a table.
Tribus, huius tribus, f. g. Liu.The siue and thirteth part of the people of Rome, bicause the whole number of citeus was diuided into 35. tribes, bands, wardes, or hundredes. It seemeth that in old time the same people were deuided into 3. parts only, & that this name of Tribus slrst did rile thcrof.
Lewis and Short: Latin dictionary
trĭbŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a. [tribus], to assign, impart, allot, bestow, give, etc. (syn.: do, dono, largior). I.Lit.: ut ei plurimum tribuamus, a quo plurimum deligimur, Cic. Off. 1, 15, 47: in tribuendo suum cuique, id. ib. 1, 5, 14: si uni omnia tribuenda sint, id. Imp. Pomp. 17, 52: praemia alicui, Caes. B. C. 3, 4; 2, 21; Hirt. B. G. 8, 46: cujus sceleribus tanta praemia tribuistis, Sall. H. 1, 18, 4 Dietsch: dona nulli, Ov. M. 9, 402; Phaedr. 1, 5, 8: beneficia, Nep. Att. 11, 5: pretium aedium Aurelio, Tac. A. 1, 75: pecunias ex modo detrimenti,
to deal out
,
allot
, id. ib. 4, 64. — II.Trop.A. In gen., to grant, give, show, pay, render: misericordiam fortissimo viro, Cic. Mil. 34, 92; so, veniam alicui, Tac. A. 12, 40: inventoribus gratiam, Cic. Fin. 4, 5, 13: silentium orationi alicujus, id. Cael. 12, 29: quod tantum dignitatis civitati Aeduae tribuerat, Caes. B. G. 5, 7; cf.: sibi honorem, id. ib. 7, 20: mulieri honorem, Cic. de Or. 2, 11, 44: tibi turis honorem, Ov. M. 14, 128: vocabula monti, id. ib. 14, 621: salutem mihi, id. H. 15 (16), 2: parem voluntatem paribus beneficiis, Caes. B. C. 1, 35: pacem terris, Ov. Tr. 3, 1, 44; Luc. 4, 358 et saep. —B. In partic. 1. Pregn., to grant, yield, give up, concede, allow something to a person or thing (syn. concedo): si sit quispiam, qui aliquid tribuat voluptati, Cic. Off. 1, 30, 106: valetudini aliquid, id. Tusc. 1, 49, 119: observantiam officio, non timori neque spei, Nep. Att. 6, 5: hoc matris precibus, Ov. A. A. 1, 689: aliquid rei publicae et amicitiae, Caes. B. G. 6, 1: ego tantum tibi tribuo, quantum mihi fortasse arrogo, I yield or concede as much to you, have as high an opinion of you, Cic. Fam. 4, 1, 2: cum senatus impediretur quo minus, id quod hostibus semper erat tributum, responsum equitibus Romanis redderetur, id. Planc. 14, 34; cf.: gratissimum mihi feceris, si huic commendationi meae tantum tribueris quantum cui tribuisti plurimum, id. ib. 13, 22, 2; and: nusquam tantum tribuitur aetati (quam Lacedaemone), id. Sen. 18, 63: mihi tribuebat omnia,
gave me the preference in all things
,
deferred in every thing to me
, id. Brut. 51, 190.—Absol.: cum universo ordini publicanorum semper libentissime tribuerim, Cic. Fam. 13, 9, 2: quos ne nominatim tradam, majoribus eorum tribuendum puto, Tac. A. 14, 14 fin.: tribus in generibus rerum versari rhetoris officium ... demonstrativum est, quod tribuitur in alicujus certae personae laudem aut vituperationem, Cic. Inv. 1, 5, 7. — 2.To ascribe, assign, attribute a thing to a person or thing as the cause: aliquid virtuti hostium, Caes. B. G. 7, 53: aliquid juri potius quam suae culpae, id. B. C. 3, 73: id tribuite vestrae culpae, Auct. Her. 4, 36, 48: aliquid ignaviae, Cic. Fam. 2, 16, 3: miseriae nostrae potius quam inconstantiae tribuere quod, etc., id. Att. 3, 4 init.—3.To set store by, with magnopere, multum, etc., to make much of: quibus ille secundum fratrem plurimum tribuebat, Cic. Ac. 2, 4, 12: ne ob eam rem suae magnopere virtuti tribueret, Caes. B. G. 1, 13.—4.To divide, distribute (syn. dispertio): rem universam in partes, Cic. Brut. 41, 152; id. Or. 4, 16: secundus (locus) in tempora tribuitur, id. Inv. 1, 55, 107: omnem vim loquendi in duas partes, id. Fin. 2, 6, 17.—5. Of time, to bestow or spend upon, devote to a thing: comitiis omnibus perficiundis XI. dies tribuit, Caes. B. C. 3, 2: his rebus tantum temporis tribuit, id. ib. 3, 78: reliqua tempora litteris, Nep. Att. 4, 3; id. Hann. 13, 2.—Hence, trĭbūtum, i, n., a stated payment, a contribution, tribute.A.Lit. (class.): in capita singula servorum et liberorum tributum imponebatur, Caes. B. C. 3, 32: a se intolerabilia tributa exigi, Cic. Fam. 3, 7, 3: omnes Siculi ex censu quotannis tributa conferunt, id. Verr. 2, 2, 53, 131: tributa pendere, Caes. B. G. 6, 14: ceram in tributa praestare, Plin. 21, 13, 45, 77: civitates tributis liberare, Cic. Fam. 15, 4, 2: tributo populo indicto, Liv. 4, 60, 4: imperare, id. 23, 31, 1; 23, 48, 8; Tac. A. 2, 47; 4, 71; id. G. 43; Mart. 7, 54, 8; Val. Max. 4, 3, 8; 8, 3, 3.—In the ante-class. collat. form trĭbūtus, i, m.: cum tributus exigeretur, Cato ap. Non. 229, 11: tributus cum imperatus est, Plaut. Ep. 2, 2, 43 sq.—B.Transf.1.A contribution made for any private purpose (jurid. Lat.), Dig. 14, 2, 2; 14, 2, 4; 14, 4, 5.—2.A gift, present (poet.): Saturnalicium, Mart. 10, 17, 1: praestare tributa clientes cogimur, Juv. 3, 188; Stat. S. 1, 4, 86.
trĭbus, ūs (dat. and abl. plur.: tribubus, Cic. Rep. 2, 9, 16; Liv. 5, 18, 2; 23, 12, 16, etc.; but trebibos, Ephem. Epigr. 2, 208, n. 299; never tribibus; cf. Serv. ad Verg. G. 3, 376, and v., in gen., Neue, Formenl. 1, 361 sqq.), f. [tri-; root in tres (dat. tribus) and bhū; Gr. fu- in fulh/; v. Corss. Ausspr. 1, 163], orig. a third part of the Roman people; as their numbers increased it came to mean, I.Lit., a division of the people, a tribe (the number of these tribes finally increased to thirty-five, of which thirty-one were rusticae tribus or country tribes, and four urbanae tribus or city tribes; the following are the names of the tribes, the city tribes being printed in Italics, viz.: Aemilia, Aniensis, Arniensis, Claudia, Collina, Cornelia, Crustumina, Esquilina, Fabia, Falerina, Galesia, Horatia, Lemonia, Maecia, Menenia, Oufentina, Palatina, Papiria, Pollia, Pomptina, Popilia, Pupinia, Quirina, Romilia, Sabatina, Scaptia, Sergia, Stellatina, Suburana, Terentina, Tromentina, Veientina, Velina, Veturia, Voltinia. Some of these names are the same as the names of Roman gentes, and others are derived from the names of places where these tribes at first resided), Varr. L. L. 4, 9, 17; Cic. Rep. 2, 8, 14; Liv. 1, 36, 7; 8, 37, 12; 9, 46, 2 Weissenb. ad loc.; id. Epit. 19; Col. 5, 1, 7; Val. Max. 7, 1, 2; 9, 10, 1; cf. Niebuhr, Röm. Gesch. 1, p. 426 sq.; and see the names of these tribes in Inscr. Orell. II. pp. 11-28 and 147: inventum tamen esse fortem amicum ex eādem familia Q. Verrem Romilia,
of the Romilian tribe
, Cic. Verr. 1, 8, 23; cf. Ser. Sulpicius, Q. F. Lemonia, Rufus, id. Phil. 9, 7, 15: L. AVRELIVS L. FIL. CAMILIA FIRMVS, etc., Inscr. Orell. 3070: Africanus censor tribu movebat eum centurionem, qui in Pauli pugna non affuerat,
removed
,
expelled from the tribe
, Cic. de Or. 2, 67, 272; so, tribu movere aliquem, id. Clu. 43, 122; Liv. 45, 15, 4; 4, 24, 7; 24, 18, 6; 45, 15, 4; Val. Max. 2, 4, 4: urbanae (tribus) in quas transferri ignominia esset, desidiae probro, Plin. 18, 3, 3, 13: populus in tribus convocatus, Cic. Leg. 3, 19, 44: ea multitudo tribus circuit, genibus se omnium advolvens, Liv. 8, 37, 9.—B.Trop., comicè: grammaticas ambire tribus,
to canvass the Grammarian tribe
, Hor. Ep. 1, 19, 40.—II.Transf.1. Of Macedonians: satellites illi ex tribu suā legunt, Just. 13, 3, 1 (al. turbā).—2. In gen., the commonalty, the mass, mob, poor people, Mart. 8, 15, 4; Plin. 19, 4, 19, 54: equitem imitatae tribus, Flor. 2, 6, 25. — Prov.: sine tribu, without rank or position: homo sine tribu, sine nomine, Flor. 3, 13, 1.