Tristítia, tristitiæ, f. g. Ci. Sadnesse: he auinesse.Imitamenta tristitiæ. Tac. Seueritas & tristitia. Ci. Tristitia & Lætitia, contraria. Ci. Temporum tristitia. Ci. Sorowful times.Simulata & versuta tristitia. Cice. Abstrudere tristitiam, Vide ABSTRVDO.Compescere tristitiam alicuius.Ouid.Condire tristitiam, Vide CONDIO.Contorquere aliquem ad tristitiam, Vide CONTORQVEO.Contrabere tristitiam, Vide CONTRAHO.Recessus solis quasi tristitia quadam contrahit terram.Cic.Deducere tristitia. Ci. To withdraw from, &c.Finire tristitiam. Hor. Mitigare tristitiam. Ci. Pretendere vultum & tristitiam pessimis moribus. Quint. Tradere se tristitiæ, Luce. Tullio. To giue ouer himselfe to sodnesse.Tristíficus. pen. cor. Adiect. Ci. That maketh sad or heauie.Promere voces tristificas. Ci.
Lewis and Short: Latin dictionary
tristĭtĭa, ae, f. [id.], sadness, mournfulness, sorrow, grief, melancholy, gloominess, dejection (class.; syn. maestitia). I. In gen. A. Of living beings: tum ad tristitiam, tum ad laetitiam est contorquendus, Cic. de Or. 2, 17, 72: ex summā laetitiā atque lasciviā repente omnes tristitia invasit, Sall. C. 31, 1: in eādem tristitiā permanere, Caes. B. G. 1, 32: magno metu ac tristitiā sollicitari, Auct. B. Afr. 10: lacrimis ac tristitiā te tradidisti, Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14, 2: tu sapiens finire memento Tristitiam, Hor. C. 1, 7, 18: tristitiam compescere, Ov. M. 9, 397: esse aliquam cognatam tristitiae voluptatem, Sen. Ep. 99, 25: (vino) tristitia et cura hebetatur, Plin. 23, 1, 22, 38: tristitiam animi resolvi, id. 24, 6, 15, 24: subitā tristitiā implicatis militum animis, Val. Max. 1, 6, 12: cum tristitiā et maerore in vitā remanere, id. 2, 6, 14: tristitiam ad ultimam perductus, Petr. 24.— Trop.: sol recedens quasi tristitiā quādam contrahit terram, Cic. N. D. 2, 40, 102.—B. Of things: haec tristitia temporum,