Toties, aduerb. Cic.So many times: so ost.Quos ego iam toties sum dedignata maritos.Virg.Whom I so often haue disdayned. &c.Toties quoties perscribitur.Cic.As often as euer.Quoties ibis, toties magis placebit, Cato.The oftener thou goest, the more it wil please thee.Quotiescunque dico, toties mihi videor in iudicium venire Ci.So often as euer, &c.
Lewis and Short: Latin dictionary
tŏtĭens or tŏtĭes, adv. num. [tot], so often, so many times, as often, as many times.A. With a corresp. quotiens: totiens, quotiens praescribitur, Paeanem citare, Cic. de Or. 1, 59, 251: neque quotiens verbum aliquod est scribendum nobis, totiens, etc., id. ib. 2, 30, 130: illud soleo mirari, non me totiens accipere tuas litteras, quotiens a Quinto mihi fratre afferantur, Cic. Fam. 7, 7, 1: quotienscumque dico, totiens mihi videor, etc., id. Clu. 18, 51.—B. With quot: moverat eum subeunda dimicatio totiens, quot conjurati superessent, Liv. 2, 13, 2.— C.Absol.: tot praetores in Siciliā fuerunt: totiens apud majores nostros Siculi senatum adierunt, totiens hac memoriā, Cic. Verr. 2, 2, 60, 146: velim mihi ignoscas, quod ad te scribo tam multa totiens, id. Att. 7, 12, 3: qui pro republicā seditiosum civem totiens compescuisset, Quint. 11, 1, 40: quos ego sim totiens jam dedignata maritos, Verg. A. 4, 536: ter die claro totiensque gratā Nocte, Hor. C. S. 23; Sen. Q. N. 6, 1, 2; Tac. A. 12, 60.