Territórium, territórij, n. g. Pomponius. Pli. A territorie: the fields or countrey lying within the boundes of a citie.Minuere territorjum.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
terrĭtōrĭum, ii, n. [terra], the land round a town, a domain, district, territory: colonis locus communis, qui prope oppidum relinquitur, territorium, Varr. L. L. 5, 21 Müll.; cf.: territorium est universitas agrorum intra fines cujusque civitatis, Dig. 50, 16, 239 fin.: florentis coloniae territorium, Cic. Phil. 2, 40, 102; so, Neapolitanum, Pall. Mart. 10, 16: extra territorium abire, Plin. 29, 6, 34, 106: territoria earum (civitatum) habitare, Amm. 16, 2, 12.