Terrestris, & hoc terrestre. That lineth on the earth. vt Terrestre animal. Plin. Agmen terrestre Luc.A band of men that goeth by lande.Archipirata terrestris. Ci. Arma terrestria. Oui. Warre by land.Membra terrestria. Lu. Beasts that liue on the earth.Dij terrestres.Liu.Earthly gods.Domicilium terrestre Iouis.Cic.Iupiters temple.Iter terrestre. Plin. A ioutney by land.Prædium terrestre, cui opponitur Maritimum. Ci.
Lewis and Short: Latin dictionary
terrestris, e (nom. masc. terrester, Flor 2, 2, 4; v. infra), adj. [terra], of or belonging to the earth or to the land, earth-, land-, terrestrial: erant animantium genera quattuor, quorum unum divinum atque caeleste, alterum pennigerum et aërium, tertium aquatile, terrestre quartum, Cic. Univ. 10: pecudes, Plaut. Ps. 3, 2, 46: admiratio rerum caelestium atque terrestrium, Cic. N. D. 2, 30, 75: in Capitolio, hoc est in terrestri domicilio Jovis, id. Verr. 2, 4, 58, 129: terrestris coepulonus, Plaut. Pers. 1, 3, 20: archipirata, Cic. Verr. 2, 5, 27, 70; cf.: populus vere terrester, Flor. 2, 2, 4 Duk.: exercitus,
land - forces
, Nep. Them. 2, 5: proelia,
battles by land
, id. Alcib. 5, 5: iter,
land-journey
, Plin. 5, 6, 6, 39; Auct. B. Alex. 25, 1; 32, 1: coturnices, parva avis et terrestris potius quam sublimis,
remaining on the ground
, Plin. 10, 23, 33, 64: He. Terrestris cena est. Er. Sus terrestris bestia'st, a supper from the ground, i. e. consisting of vegetables, poor, Plaut. Capt. 1, 2, 86. — Hence, subst.: terrestrĭa, ium, n. (sc. animalia), land-animals: in terrestribus serpentes, Plin. 10, 62, 82, 169 sq.