Temporarius, Adiect. Plin. iun.Pertaining to time: that continueth for a time.
Lewis and Short: Latin dictionary
tempŏrārĭus, a, um, adj. [tempus], of or belonging to time, lasting but for a time, temporary (perh. only post-Aug.): liberalitas,
depending on
,
according to the time
, Nep. Att. 11: amicitiae, quas temporarias populus adpellat, Sen. Ep. 9, 9: mora (opp. aeternitatis destinatione), Plin. 36, 15, 24, 114: theatrum, id. 34, 7, 17, 36: motus animi (ira), Quint. 5, 10, 28: ingenia,
changeable
, Curt. 4, 5, 11: non ergo temporarium et subitum est, quod, etc., Plin. Pan. 91, 7: quorum temporaria gravitas, vel potius gravitatis imitatio ridebatur, id. Ep. 6, 13, 5: solum hoc (sc. sanguis) in corpore temporarium sentit incrementum, Plin. 11, 37, 90, 223.—Adv.: tempŏrārĭē, for a time, temporarily, Salv. Gub. Dei, 5, 8; 7, 22.