Solâtus, pen. prod. Adiect. Plin. Sunned: burned or heate in the sunne.
Lewis and Short: Latin dictionary
sōlātus, a, um, adj. [sol], sunburned, sunstruck; subst. masc.: solatis, id est sole correptis, prosunt, Plin. 29, 6, 38, 118; cf. neutr.: solatum, genus morbi maxime a rusticantibus dicitur, cujus meminit etiam Afranius, a sunstroke, Fest. pp. 300 and 301 Müll. soldūrĭi, ōrum, m. [Celtic], retainers or vassals of a chieftain: devoti, Caes. B. G. 3, 22.