Rudus, rúderis, pen. cor. n. g. Liu.Shardes or peeces of stones brokeh and shattered: rubbel or rnbbish of olde houses.Nouum rudus. Plin. Newe rubbell, or perces and shardes of stone newe broken.Vetus rudus. Plin. Olde rubbell made long since.Rudus rediuiuum. Vitruuius. Olde rubbell occupied or put in vse againe.
Lewis and Short: Latin dictionary
raudus (also rōdus and rūdus), ĕris, n. [kindr. with rudis; cf.: crudus, crudelis], a rude mass; hence, in partic., a piece of brass used as a coin (an old word): rodus vel raudus significat rem rudem et imperfectam. Nam saxum quoque raudus appellant poëtae, ut Attius in Menalippo: manibus rapere raudus saxeum grandem et gravem. Vulgus quidem in usu habuit non modo pro aere imperfecto, sed etiam pro signato ... in aestimatione censoriă aes infectum rudus appellatur, Fest. s. v. rodus, p. 265 Müll.: aes raudus dictum, Varr. L. L. 5, 163 ib.: olim aera raudera dicebantur, Val. Max. 5, 6, 3: xalko\s a)ne/rgastos rudus, Gloss. Philox.: sculptor ab eris Rudere decoctam consuevit fingere massam, Prud. Apoth. 792: cum rudera milites jacerent, Liv. 26, 11, 9 Weissenb.