Rusticânus, pen. prod. Adiect. Idem quod Rusticus. Cic.Rustical: of the village or countrey.Homines rusticani. Ci. Verbum rusticanum. Cic.Rusticana parsimonia.Cic.Vita rusticana. Cicero.
Lewis and Short: Latin dictionary
rustĭcānus, a, um, adj. [rusticus], of or pertaining to the country, rustic, country- (Ciceron.): homines ex municipiis rusticanis ... rusticana relegatio, Cic. Rosc. Am. 15, 43 sq.; cf.: homines rusticani ex municipiis, id. Verr. 2, 1, 48, 127: homo, id. ib. 2, 5, 13, 34: multum mecum municipales homines loquuntur, multum rusticani, id. Att. 8, 13, 2: vir, id. Tusc. 2, 22, 53: aliquis, id. de Or. 1, 56, 239: illud quod loquitur priscum visum iri putat, si plane fuerit rusticanum, id. ib. 3, 11, 42: tugurium, a peasant's hut, Hier. Ep. 52, 2, 6.