Rogus, rogi, m. g. Cic.A great fire wherein deade bodies are burned.Auidus rogus.Ouid. Flagrans rogus, Sen. Ploratus rogus.Ouid. Tristis rogus. Lucan. Accendere rogum. Lucan. Ascendere in rogum ardentem. Ci. Calenres conseendere rogos. Luca. Consumptum rogis.Ouid.Plebeio rogo dare corpus.Ouid.Extruere rogum. Luca. To make vp a great fire.Imponere aliquem in rogum.Cic.Impositi rogis iuuenes. Vir. Ad rogum vsque prosequi.Cic.To continue with one or to follow him to his grane.
Lewis and Short: Latin dictionary
rŏgus, i, m. (collat. form rŏgum, i, n., Afran. ap. Non. 221, 24; cf. Com. Rel. p. 153 Rib.). I.A funeral pile (syn. bustum): ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59; Plaut. Men. 1, 2, 44: aliena rogorum insuper exstructa, Lucr. 6, 1283; Cic. Leg. 2, 23, 59: in rogum illatus, id. N. D. 3, 35, 84: ascendere in rogum, id. Div. 1, 23, 47: aliquem in rogum imponere, id. Tusc. 1, 35, 85: rogum exstruere, id. Fin. 3, 22, 76: rogo illata, Plin. 7, 3, 3, 34: portari in rogum, id. 7, 44, 45, 142; Verg. A. 4, 640; 646; 11, 189 et saep.— Poet.: diffugiunt avidos carmina sola rogos, i. e.
escape destruction
, Ov. Am. 3, 9, 28.— II.Transf., the grave: obserat umbrosos lurida porta rogos, Prop. 4 (5), 11, 8.