Rígeo, riges, rígui, rigêre. Plin. To bee feruently colde, to bee hard or stiffe,Rigent frigore partes mundi incultæ. Ci. The vnhabitable parts of the world are frozen with cold.Rigere gelu.Liu.To be frosen.Rigentia gelu flumina. Pli. iun. Riuers frosen.Prata rigent. Hor. Medowes are frosen.Lingua riget.Ouid.Is stiffe. Comæ rigebant terrore.Ouid.His haire stoode an ende for feare.Capilli metu rigent. Idem. Ouid.Ceruix horrida riget.Ouid.Ianua riget duris fulta roboribus.Ouid. Rigere.Virg.To be hard or stiffe.
Rigo, rigas. rigâre. Pli. To water a fielde, or garment: to make wette.Conspergere & rigare. Colum. To sprinckle and water: to make moiste.Arma cruore rigare. Virgil. To embrewe the harnesse wyth bloud. Lux solis rigat cælum. Lucret.Indigno teneras imbre rigante genas.Ouid.Hortus rigatur fronte.Ouid.Ora rigantur aquis.Ouid.Hir face is al wet with teares.Ora rigauit fletibus.Ouid.Lachrymis vultum & ora rigare. Vir. Rore rigare. Ci. To moist with dew.Rigant venæ sanguinem vitalem membris. Plin. Ingenia omnium rigare, Author ad Heren.
Lewis and Short: Latin dictionary
rĭgĕo, ēre, v. n. [prob. kindr. with r(ige/w, frigeo], to be stiff or numb; to stiffen (syn.: concresco, conglacio). I.Lit. (class.). 1. With cold: frigore, Lucr. 3, 891; Cic. Tusc. 1, 28, 69 (opp. uri calore): gelu, Liv. 21, 32; Plin. Ep. 5, 6, 30; id. Pan. 82, 5: prata rigent, Hor. C. 4, 12, 3: stagnum, Col. 8, 17, 2: corpora omnibus, Liv. 21, 54; cf. poet.: horridus December, Mart. 7, 95.— 2. Of any physical stiffness: gelido comae terrore rigebant,
stood on end
,
bristled up
, Ov. M. 3, 100; so, ora indurata, id. ib. 14, 503: ardua cervix (with horrent setae), id. ib. 8, 284: cerealia dona rigent, i. e.
are hardened into gold
, id. ib. 11, 122: vestes auroque ostroque,
are stiff
,
stand out
, Verg. A. 11, 72; cf.: terga boum plumbo insuto ferroque, id. ib. 5, 405: manicae ex auro, Sil. 4, 155: signa, Lucr. 5, 1427.—II.Poet., transf., to stand stiff or upright: (pars summa scopuli) riget, Ov. M. 4, 526; 6, 573: late riget Tmolus, id. ib. 11, 150: sine frondibus arbos, id. ib. 13, 691: illitterati num minus nervi rigent?Hor. Epod. 8, 17.— III.Trop., to remain unmoved, inert (very rare): feritas immota riget, Mart. 5, 31, 5. —Hence, rĭgens, entis, P. a., stiff, inflexible, rigid, unbending (mostly post-class.). 1.Lit.: secui madidas ungue rigente genas, Ov. H. 5, 72: lorica ex aere, Verg. A. 8, 621: aqua, i. e.
frozen
, Mart. 14, 117: pars mundi ipsis aquilonis conceptaculis rigentissima, Sol. 15: caput (with praedurum),
rigid
, Quint. 11, 3, 69; cf. id. 2, 13, 9: interque rigentes (partes terrae), Tib. 4, 1, 165: gelu flumina, Plin. Pan. 82, 5.— 2.Trop., stubborn, inflexible, unyielding: animus, Sen. Hippol. 413; cf.: vir tot malis, id. Thyest. 304.
rĭgo āvi, ātum, 1, v. a. [cf. Gr. bre/xw, to wet; Germ. Regen, rain]. I.To wet, moisten, water, bedew any thing with a liquid (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf.: irrigo, madefacio). A.Lit.: imbres omnia maria ac terras sparguntque rigantque, Lucr. 6, 612: Nilus rigat Aegyptum, id. 6, 714; Hor. C. 3, 3, 48 (for which, irrigat, Cic. N. D. 2, 52, 130); so, prata (fons), Lucr. 5, 602; Ov. F. 5, 210; cf.: lucum perenni aquā (fons). Liv. 1, 21: campos (Euphratis) accolae, Plin. 6, 27, 31, 130: arbores, id. 17, 26, 40, 249; cf. seminaria (opp. conspergere), Col. 5, 6, 8: quā Tanais Getas rigat, Tib. 4, 1, 146: lacrimis ora, Verg. A. 9, 251: fletibus ora, Ov. M. 11, 419; id. P. 2, 11, 9; id. A. A. 1, 532; Luc. 4, 180; Sen. Hippol. 990 al.—Absol.: nubes nimbique rigantes, Lucr. 6, 521; so, accolae, Curt. 8, 9, 10.—2.Poet., transf.: natos vitali rore, i. e. to suckle, Cic. poët. Div. 1, 12, 20: solis uti lux ac vapor cernuntur terras rigare,
bedew
,
flood
, Lucr. 4, 203; cf. id. 5, 592: Babylonica, to wet (sc. with urine), id. 4, 1026.— B.Trop., to water, bedew, etc.: omnium ingenia, Auct. Her. 4, 6, 9: ora alicujus Philetaeā aquā, Prop. 3 (4), 3, 52; Ov. Am. 3, 9, 26.— II. Like irrigo, to lead, convey, or conduct water or any other liquid to a place (very rare). A.Lit.: aquam Albanam emissam per agros rigabis (= ad rigandum diduces), an old oracle in Liv. 5, 16 fin. Drak. N. cr.: vitalem sanguinem per venas, Plin. 11, 37, 69, 182. — B.Trop.: hinc motus per membra rigantur,
are directed
,
conveyed
, Lucr. 2, 262: somnum per pectora, Furius ap. Macr. S. 6, 1 (for which, irrigat, Lucr. 4, 908; Verg. A. 1, 692).