Reperio, réperis, p. co. réperi, vel poeticè, répperi, repertum, reperîre. Oui. To finde by adurnture: to perceine.
Repo, repis, repsi, reptum, répere, Plaut.To creepe: to runne as roores do in the ground.Repere gembus. Pli. To creepe on his knees.Vulpecula per rimam repserat in cameram. Hor. Quid non adultds concuyiscet, qui in purpuris, repit? Quin.What wil not he desire comming to age, % in his infancie is pampered up in purple.Per iter longum repsere, Luca.Milia tum pransi tria repsimus. Hor. After we had dined we went seftly three myles. Repere, etiam radices dicuntur. Colum. To runne in the ground.Repit in altitudinem vinea. Colu. The vine groweth up inheight.
Lewis and Short: Latin dictionary
rĕ-pĕrĭo, repperi (less correctly reperi), rĕpertum, 4 (old fut. reperibit, Caecil. ap. Non. 508, 16: reperibitur, Plaut. Ep. 1, 2, 48; Pompon. ap. Non. 1. 1.; inf. reperirier, Plaut. Truc. 4, 1, 1; Lucr. 4, 480), v. a. [pario] (orig., perh., to procure or find again; hence), in gen., to find, meet with, find out, either by searching or by accident (cf.: invenio, offendo, nanciscor). I.Lit.: ego illam reperiam,
will find her again
,
will find her out
, Plaut. Ep. 4, 2, 32: Glycerium suos parentes repperit, Ter. And. 4, 5, 11; 5, 6, 5: perscrutabor fanum, si inveniam uspiam Aurum: sed si repperero, etc., Plaut. Aul. 4, 2, 14: quid repperisti? Non quod pueri clamitant in fabā se repperisse, id. ib. 5, 10; cf. id. Bacch. 3, 6, 33: facile invenies pejorem ... meliorem neque tu reperies, etc., id. Stich. 1, 2, 53: curculiones in tritico, id. Curc. 4, 4, 31; cf. Ov. M. 1, 654: aliquem hominem, Plaut. Bacch. 1, 1, 8: multos, Cic. Fin. 2, 9, 28: mortui sunt reperti, id. Tusc. 1, 47, 114: puerum aut puellam sibi recens natum, Plaut. Cist. 1, 2, 16: ibi quoque equi caput repertum, Just. 18, 5, 16: ceterarum artium repertos antistites agriculturae neque discipulos neque praeceptores inventos, Col. 11, 1, 10: divitiis incubare repertis, Verg. A. 6, 610. — II.Trop.A. In gen., to find, find out, discern; to get, procure, obtain: occasionem, Plaut. Ps. 4, 4, 9: propter paupertatem nomen, id. Stich. 11, 3, 22: gloriam armis, Ter. Heaut. 1, 1, 60: quamvis malam rem quaeris, illic reperias, Plaut. Trin. 2, 4, 153; cf.: si quaerimus, cur, etc.... causas reperiemus verissimas duas, Cic. Brut. 95, 325: rem repperi omnem ex tuo magistro, ne nega, Plaut. Bacch. 3, 6, 37: verae amicitiae difficillime reperiuntur in iis, qui, etc., Cic. Lael. 17, 64: nec quicquam difficilius quam reperire, quod sit omni ex parte in suo genere perfectum, id. ib. 21, 79: nec vos exitum reperitis, id. N. D. 1, 38, 107: perpauci lintribus inventis sibi salutem reppererunt,
found
,
obtained
, Caes. B. G. 1, 53 Oud. N. cr.: aristolochia nomen ex inventore reperit, Cic. Div. 1, 10, 16: sollicitudinis finem, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 4: cujus praeclara apud Vergilium multa exempla reperio, Quint. 8, 3, 79; cf. in pass., id. 1, 5, 43: quibus (armis) quemadmodum salutariter uterentur, non reperiebant, Cic. Brut. 2, 8. — B. In partic. 1. With a double predicate, to find, discover, perceive, learn, ascertain a thing to be in any manner: qui invident, omnes inimicos mihi istoc facto repperi, Plaut. Ep. 1, 2, 6: hoc si secus reperies, nullam causam dico, id. Capt. 3, 4, 92: quam paucos reperias meretricibus Fideles evenire amatores, Ter. Hec. 1, 1, 1; cf. id. ib. 2, 1, 3: re ipsā repperi, Facilitate nihil esse homini melius, id. Ad. 5, 4, 6; cf.: cum transgressos repperisset consules, Vell. 2, 50, 1: quorum de moribus Caesar cum quaereret, sic reperiebat, Caes. B. G. 2, 15: neque, quanta esset insulae magnitudo, reperire poterat, id. ib. 4, 20; 1, 50: Caesar repperit ab Suevis auxilia missa, id. ib. 6, 9: repperit esse vera, id. ib. 1, 18: quem Tarentum venisse reperio, Cic. Sen. 4, 10.— So pass., with a double subject (i.e. with a predicate nom.), to be found, discovered, recognized to be any thing: quos cum censeas Esse amicos, reperiuntur falsi falsimoniis, Plaut. Bacch. 3. 6, 12: ingrato ingratus repertus est, id. Pers. 5, 2, 59: improbissimus reperiebare, Cic. Quint. 20, 56: ceteris rebus aut pares aut etiam inferiores reperiemur, religione multo superiores, id. N. D. 2, 3, 8; id. Fl. 38, 94.— With inf.: quoniam duplex natura duarum Dissimilis rerum longe constare reperta'st, Lucr. 1, 504: Sybarim et Crotonem et in eas Italiae partes Pythagoras venisse reperitur, Cic. Rep. 2, 15, 28: nec ulli periisse nisi in proelio reperiuntur, Suet. Caes. 75.— 2.To find out, hit upon, invent, devise, discover (freq. after the Aug. period; cf. repertor; whereas invenire is used in this signif. in all periods): reperi, comminiscere, cedo calidum consilium cito, Plaut. Mil. 2, 2, 71; cf.: aliquid calidi consilii, id. Ep. 2, 2, 71: sibi aliquam astutiam, id. Capt. 3, 4, 7: repperisti tibi quod placeat, Ter. Heaut. 3, 3, 35; 3, 2, 22: consilium, id. Phorm. 1, 4, 1: causam, id. ib. 2, 1, 4: mihimet ineunda ratio et via reperiunda est, quā, etc., Cic. Verr. 2, 3, 46, 110: nihil novi reperiens, id. Ac. 2, 6, 16: hoc reperire difficilius, quam, cum inveneris, argumentis adjuvare, Quint. 5, 10, 116: reperta verba (opp. nativa), id. 8, 3, 36: medicina ex observatione salubrium reperta est, id. 2, 17, 4; 9, 4, 114: ludusque (scaenicus) repertus, Hor. A. P. 405: serrae reperit usum, Ov. M. 8, 246; 1, 687: repertā nuper conjuratione,
discovered
, Tac. A. 16, 15; cf.: posterius res inventa est aurumque repertum, Lucr. 5, 1112; 1240: in quarum exercitationem reperta est (declamatio), Quint. 2, 10, 4; 4, 2, 21; 4, 3, 2; 8, 3, 72; 12, 10, 72; Tac. Agr. 19.— With dat., Quint. 8, 6, 19.— With object-clause: Indi gemmas crystallum tingendo adulterare repererunt, Plin. 35, 5, 20, 79 (where, however, Jahn reads invenerunt).—Hence, rĕperta, ōrum, n., inventions (mostly in Lucr.): exponunt praeclara reperta, Lucr. 1, 732; 136; 5, 2; 13; 6, 7; and (perh. in imitation), Rhem. Fan. Pond. 15.