Regâlis, & hoc regalc, pen. prod. Cice. Royall: prncely: kinglie, like a king, or of a king.Aimus regalis. Liu.A royal hart.Arma regala. Prop. Imago regalis louis. Ouid.Armentum regale.Ouid. Impendia regalia. Plin. The kings heard. Luxus regalis. Vi. Atria regalia. Oui. Mensæ regales. Vir. Aula regalis. Sen. Nomen regale. Ci. Carmen regale. Oui. Regali nomine dignus. Cic.Cultus regales. Hor. Ornatus regalis. Ci. Diuitiæ regales. Hor. Potestas regalis. Ci. Domus regalis.Ouid. Sceptrum regale. Ouid.Epulæ regales.Ouid. Scriptum. Ouid.Gaza regali spendida domus. Sententia regalis, Ci. Catul. Solium regale. Liu.Genus ciuitatis regale. Ci. Tecta regalia. Ouid.Virgo regalis.Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
rēgālis, e. adj. [rex], of or belonging to a king, kingly, royal, regal.I.Lit.A.Adj.: regalis corporis custodias agere, Naev. ap. Non. p. 323, 1: genus civitatis. Cic. Rep. 2, 23, 41; id. Leg. 3, 7, 15; cf.: res publica, id. Rep. 3, 35, 47: nomen, id. ib. 2, 30, 53 (shortly afterwards: nomen regis): imperium, id. ib. 1, 38, 60: sceptrum, Ov. M. 5, 422: domus, id. ib. 1, 171: praesidium, Hor. Ep. 2, 2, 30: nomisma, id. ib. 2, 1, 234: virtus et sapientia, Cic. Rep. 2, 12, 24: quiddam praestans et regale, id. ib. 1, 45, 69; cf.: ut sapere, sic divinare regale ducebant, id. Div. 1, 40, 89: virgo, a king's daughter, Ov. A. A. 1, 697.—Poet.: comae, i. e.
of Lavinia
, Verg. A. 7, 75: carmen,
treating of kings
, Ov. P. 4, 16, 9: scriptum, id. Tr. 2, 553: situs pyramidum, Hor. C. 3, 30, 2: regalia fulmina, quorum vi tangitur vel comitium vel principalia urbis liberae loca, quorum significatio regnum civitati minatur, Caecin. ap. Sen. Q. N. 2, 49, 2.— Comp.: regum rex regalior, Plaut. Capt. 4, 2, 45. — Sup.: munus, quod regalissimum est, Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 30. — B.Subst.: rēgāles, ĭum, m.1.Those belonging to a royal family, princes of the blood royal, basilikoi/: regales decem, Amm. 16, 12, 26; so Cod. Th. 7, 19; cf. Gramm. ap. Putsch. p. 2205.— 2. REGALIVM ORDO, an unexplained phrase in an inscr. at Formiae, Inscr. Orell. 3884.— C.Subst.: rēgālĭa, ĭum, the residence of the king, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30; 11, 17.— Hence, trop.: animae regalia in capite, Cael. Aur. Acut. 1, 8, 56.— II.Transf., usual with kings, worthy of a king, regal, splendid: ornatus, Cic. Fin. 2, 21, 69: sententia, id. Off. 1, 13, 38: luxus, Verg. A. 1, 637: cultus, Hor. C. 4, 9, 15: divitiae, id. Ep. 1, 12, 6: impendia, Plin. 36, 15, 24, 110: animus, Liv. 27, 19 et saep.—Hence, adv.: rēgā-lĭter, royally, regally; in a good sense, splendidly, magnificently: sacrificio regaliter Minervae confecto, Liv. 42, 51, 2: revocatus, Amm. 30, 1. 4. — Comp.: postea vero regalius initiabatur, Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 7.—2. In a bad sense, despotically, domineeringly: precibus minas regaliter addere, Ov. M. 2, 397: turgidus, Amm. 29, 1, 18.