Réditus, tus, pe co. m. g. Substant. Cic.A returne, a comming againe. Also reuenewes or profites comming of a thing.Itus & reditus, opponuntur.Cic.Profectio & reditus, contraria.Cic.Ad meum reditum, Vide AD præpositionem. Dulces reditus abscindere. Horat. To lette that one cannot returne thither whither he woulde gladly.Aperire reditum, Vide APERIO.Arcere reditu. Vide ARCEO. Cessare ex reditu. Plin. Conficere reditum, Vide CONFICIO.Excusare reditus.Ouid.Ferre reditum. Catull. To returne.Ferre reditum in nemora. Catull. To returne into.Morari reditus. Horat. Parare reditum sibi. Horat. To make way that hee may returne.Patent reditus populo.Ouid.Perimere reditum, Vide PERIMO.Maturum reditum poilicitus. Horat. Hee promised that hee should quickly returne.Inanes reditus sibi promittere.Ouid.Referre reditum. Catul. To come againe.Ad reditum reseruare, Vide AD præpositionem.Rupêre reditum Parcæ. Horat. The Gods by death preuented his returne.Non erit reditus tibi. Hor. Reditus in gratiam.Cic.Comming into fauour againe: agreement.Si reditus ei gratiæ patuerit.Cic.If hee maye haue meanes to come in fanour againe. Reditus.Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
rĕdĭtus, ūs, m. [redeo]. I.A returning, return (freq. and class.). A.Lit.: noster itus, reditus, Cic. Att. 15, 5, 3: reditu (returning) vel potius reversione (turning back) meā laetatus, id. ib. 16, 7, 5: inter profectionem reditumque L. Sullae, id. Brut. 63, 227: aliquem reditu arcere, id. Tusc. 1, 37, 89: spe omni reditūs incisā, Liv. 2, 15: Romanis reditu interclusis, Caes. B. G. 4, 30 fin.; Auct. B. Alex. 20, 5: excludi reditu, Nep. Them. 5, 1: ne metum reditūs sui barbaris tolleret, Caes. B. G. 6, 29: maturum reditum pollicitus, Hor. C. 4, 5, 3: unde tibi reditum Parcae Rupere, id. Epod. 13, 15: pascitur in vestrum reditum votiva juvenca, id. Ep. 1, 3, 36: votum pro reditu simulant, Verg. A. 2, 17 et saep.: qui vero Narbone reditus?Cic. Phil. 2, 30, 76: animis reditum in caelum patere, id. Lael. 4, 13: in locum, id. Rep. 6, 18, 18; 6, 23, 25; id. Clu. 42, 119; Caes. B. C. 3, 82; Hirt. B. G. 8, 24 fin.: reditus in patriam ad parentes, Liv. 9, 5, 9: in nemora, Cat. 63, 79; Verg. A. 10, 436 al.: Romam, Cic. Phil. 2, 42, 108: domum,
home
, id. Pis. 3: ad aliquem, id. Phil. 8, 11, 32: ad vada, Cat. 63, 47.—In plur., Tib. 1, 3, 13; Verg. A. 2, 118; 11, 54; Hor. C. 3, 5, 52: promittere inanes reditus, Ov. M. 11, 576: patent reditus populo, id. F. 1, 279 al.—Of the revolution of the heavenly bodies: homines populariter annum tantummodo solis, id est unius astri, reditu metiuntur, Cic. Rep. 6, 22, 24; cf. in plur., id. ib. 6, 12, 12. — B.Trop., a returning, return: reditus in gratiam cum inimicis, Cic. Att. 2, 2, 3: gratiae, id. Har. Resp. 24, 52: reditus ad rem ... ad propositum, id. de Or. 3, 53, 203.—II. (Acc. to redeo, II. 1.) A return, revenue, income, proceeds (not in Cic.; late Lat.; also redditus, Cassiod. Var. 1, 25; cf.: vectigalia, proventus); in sing.: omnisque ejus pecuniae reditus constabat, Nep. Att. 14 fin.; Plin. 17, 1, 1, 8: in reditu esse,