Recursus, huius recursus, m. g. Pli. A running backe: a recourse.Cursus & recursus aduersis spatijs inire.Virg.Celeres recursus.Ouid. Insperati. Claud. Si dent modò fata recursum.Ouid.If God giue me grace to returne.Recursus facilis ad bonam valetudinem. Cels. An easie returne to good health againe.
Lewis and Short: Latin dictionary
rĕcursus, ūs, m. [id.]. I.Lit., a running back, going back, return, retreat, etc. (not ante-Aug.; and in the poets mostly in the plur.; in the sing., Ov. M. 11, 454): inde alios ineunt cursus aliosque recursus, Verg. A. 5, 583: ut recursus pateret, Liv. 26, 42 fin.; cf.: dent modo fata recursus, Ov. H. 6, 59; and id. M. 9, 593: celeres missae spondere recursus, id. ib. 6, 450: celerem recursum precatus est, Plin. Pan. 86, 4; Flor. 4, 11, 6 et saep.: per alternos undā labente recursus, Ov. Ib. 423; cf.: Lydia perfusa flexuosi amnis Maeandri recursibus, i. e.
windings
, Plin. 5, 29, 30, 110: poti liquoris, Cael. Aur. Acut. 3, 2, 8.—Concr., a returning path, way back: (labyrinthus) itinerum ambages occursusque ac recursus inexplicabiles continet, Plin. 36, 13, 19, 85.—II.Trop.1.A returning, return: recursus ad bonam valetudinem, Cels. 4, 4: ad pristinum militiae ordinem, Val. Max. 2, 7, 15.—2. Of vision, sight, reach, the power to bring back an image: specula, cum procul abducta sunt, faciem non reddunt, quia acies nostra non habet usque ad nos recursum, Sen. Q. N. 1, 13, 2.— 3. In law t. t., recourse: ad judicem a quo fuerit provocatum, Cod. Just. 7, 62, 6.