Any man. Negatiuè. Cic. Sic egit causam tuam, vt neq; eloquÊtia maiore quisquarn, nec granitate potuerit. As no man could either with more eloquence, &c. Non ferè quisquam, Vide NON aduerbium. Interrogat ferè semper, & cum indignatione. Cicero, Et quisquam dubitabit quid virtute profecturus sit, qui tantum authoritate profecerit? And shal any doubt howe much, &c. Subiunctiuè. Ter. Si quisquam est qui placere se studeat bonis. If there be any man that, &c. Quisquam, prò Quiuis. Ci. Nisi vos fortiores cognossem, qum quenquam virum. Than any man. Neque nostrum quisquam sensimus quum peperit. Plaut. Neither did any of vs perceine when she was deliuered. Quisquam, fœmininè. Terent. Illarum neque quisquam te nouit, neque scit qui sies. None of those women know, &c. Quisquam gentium. Terent. An quifquam gentium est æquèmiser? Is there anye man in the worlde so veric a wretch as I? Quisquam vaus. Li. Nec quisquam vnus malus artibus postea tã popularis fuit. Neither was there any one man, &c. An hoc dubitabit quisquam omnium, quin, is, &c. Ci. Will any man in the world doubt of this but that? &c.

I. In gen.

A. Adj.: an invenire postulas quemquam cocum, nisi, etc., Plaut. Ps. 3, 2, 62: nemo est indignior, quem quisquam homo aut amet aut adeat, id. Bacch. 4, 3, 5: si cuiquam generi hominum, si cuiquam ordini aratorum probatus sit, Cic. Verr. 2, 2, 6, 17: ubi cuiquam legationi fui impedimento, id. Fam. 3, 10, 6. —

B. Subst., any man, any person, any thing; also emphatic, any person whoever, any person or thing (even the least, etc.): sed mandare quemquam litteris cogitationes suas, qui eas nec disponere nec inlustrare possit, Cic. Tusc. 1, 3, 6: si quisquam est timidus, is ego sum, id. Fam. 6, 14, 1; id. Att. 14, 1, 2; Ter. Eun. prol. 1: ne quemquam interficiant, Caes. B. G. 7, 40; Sall. J. 45, 2; Plaut. Aul. 4, 2, 2: aut enim nemo, aut, si quisquam, ille sapiens fuit, Cic. Lael. 2, 9: si quidquam humanorum certi est, Liv. 5, 33: an quisquam usquam gentium est aeque miser? Ter. Hec. 3, 1, 13: estne quisquam omnium mortalium, de quo melius existimes tu? Cic. Rosc. Com. 6, 18: si animadversum esset, quemquam ad hostes transfugere conari, Nep. Ages. 6, 2: quicquam tu illa putas fuisse decreta? Cic. Att. 9, 5, 3: percontans quisquamne in palatio esset, Aur. Vict. Ep. 11. —

II. In partic.

A. Nec (neque) quisquam, and no one, and none, = nemo, Plaut. Aul. 2, 2, 29: nec quisquam ex agmine tanto Audet adire virum, Verg. A. 5, 378: nostrum quisquam, Plaut. Am. 5, 1, 47: neque ex castris Catilinae quisquam omnium discesserat, Sall. C. 36, 5: neque cuiquam nostrum licuit lege uti, id. ib. 33, 1.—

B. With unus, a single one: quia nondum in quemquam unum saeviebatur, Liv. 3, 55, 15. — Hence also, nec quisquam unus, and not a single one: nec quisquam alterius gentis unus tantum eā arte excellit, Liv. 28, 37; 2, 9, 8.—

C. Quicquam with nihil, pleonastically, nothing whatever, nothing at all: comperiebam, nihil ad Pamphilum Quicquam attinere, Ter. And. 1, 1, 63.—

D. With numquam: quae nocet numquam cuiquam, no man at any time, Cic. Fin. 1, 16, 50: numquam quidquam, id. Tusc. 2, 12, 29. —

E. Quisquam as a fem., like quis (ante-class.): nec quisquam alia mulier, Plaut. Cist. 1, 1, 68: anum quemquam, id. Rud. 2, 3, 75: illarum neque te quisquam novit, neque, etc., Ter. Eun. 2, 3, 83.