Quisquam, cuiusquam, Negatiuè, interrogatiuè, & subiunctiuè ponitur. Any man.Negatiuè.Cic. Sic egit causam tuam, vt neq; eloquÊtia maiore quisquarn, nec granitate potuerit. As no man could either with more eloquence, &c.Non ferè quisquam, Vide NON aduerbium. Interrogat ferè semper, & cum indignatione. Cicero, Et quisquam dubitabit quid virtute profecturus sit, qui tantum authoritate profecerit? And shal any doubt howe much, &c. Subiunctiuè. Ter. Si quisquam est qui placere se studeat bonis. If there be any man that, &c. Quisquam, prò Quiuis. Ci. Nisi vos fortiores cognossem, qum quenquam virum. Than any man. Neque nostrum quisquam sensimus quum peperit.Plaut.Neither did any of vs perceine when she was deliuered. Quisquam, fœmininè.Terent. Illarum neque quisquam te nouit, neque scit qui sies. None of those women know, &c. Quisquam gentium.Terent. An quifquam gentium est æquèmiser? Is there anye man in the worlde so veric a wretch as I?Quisquam vaus. Li. Nec quisquam vnus malus artibus postea tã popularis fuit. Neither was there any one man, &c.An hoc dubitabit quisquam omnium, quin, is, &c. Ci. Will any man in the world doubt of this but that? &c.
Quisquis, cuiuscuius. Liu.Whosoeuer.Quisquis est ille. Ci.
Lewis and Short: Latin dictionary
quam-quam (quan-), conj., though, although, albeit; ante-class. always, and in class. prose regularly joined with indic.; by Cic. rarely with the subj., and usu. when the general idea would demand the subj. (as potential, conditional, consecutive, etc.; cf. Zumpt, Gram. 574; Madv. 361, A, 3; and v. esp. Fischer, Gram. 2, p. 696 sq.). (a). With indic.: quamquam blandā voce vocabam, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 41 (Ann. v. 50 Vahl.): quamquam libenter escis alienis studes, Plaut. Pers. 3, 1, 8; id. Mil. 4, 8, 44: quamquam est scelestus, Ter. Ad. 2, 1, 5: quamquam id est minime probandum, Cic. Rep. 1, 26, 42; 1, 4, 7; id. Ac. 2, 6, 16; 1, 9, 34: quamquam non venit ad finem tam audax inceptum, tamen, etc., Liv. 10, 32: Romani, quamquam fessi erant, Sall. J. 53: quamquam festinas, non est mora longa, Hor. C. 1, 28, 35 et saep.— (b). With subj.: quamquam illa ipsa exclamatio Non potest melius sit velim crebra, Cic. de Or. 3, 26, 101: quamquam sint in quibusdam malis, tamen, etc., id. Tusc. 5, 30, 85: quamquam ne id quidem suspicionem coitionis habuerit,
although even that gave rise to no suspicion
, id. Planc. 22, 53; id. de Or. 2, 1, 1: Romanis, quamquam procul a patriā pugnarent, etc., Liv. 23, 29, 7: quamquam nonnullis leve visum iri putem, Nep. Att. 13. 6: quamquam moveretur his vocibus, Liv. 36, 34, 6 Weissenb. ad loc.; cf. id. 6, 9, 6; 45, 17, 7.—(g). Ellipt., with an adj. or part.: bellum atque arma, quamquam vobis invisa, tamen quia Lepido placent, sumenda sunt, Sall. H. Fragm. 1, 48, 2: acri viro, et quamquam advorso populi partium, famá tamen aequabili, id. J. 43, 1 Dietsch: omnia illa, quamquam expetenda, etc., Cic. Fin. 5, 23, 68: curam adhibere, quamquam difficili in re, id. Fam. 2, 7, 3; 5, 3, 4; Liv. 4, 53, 1 Weissenb. ad loc.—(d). With a subj.-clause: quamquam ne impudicitiam quidem nunc abesse Pallante adultero, Tac. A. 12, 65, 3.— II. In partic., as a rhetor. particle of transition, inobjections made by the speaker himself, although, however, yet, nevertheless, notwithstanding: quamquam, quem potissimum Herculem colamus, scire sane velim, Cic. N. D. 3, 16, 42: quamquam quid loquor, id. Cat. 1, 9, 22: quamquam te quidem quid hoc doceam, id. de Or. 2, 47, 197; id. Phil. 2, 16, 42: quamquam o! sed superent, etc., Verg. A. 5, 195.
quis-quam (old form QVIQVAM, S. C. Bacch.), quaequam, quicquam or quidquam (abl. masc. quoquam, very rare, Liv. 3, 57, 6 Weissenb. ad loc., and 34, 35, 9; Suet. Caes. 59), pron. indef., any, any one, any body, any thing, something (cf.: aliquis, ullus, quispiam). I. In gen. A.Adj.: an invenire postulas quemquam cocum, nisi, etc., Plaut. Ps. 3, 2, 62: nemo est indignior, quem quisquam homo aut amet aut adeat, id. Bacch. 4, 3, 5: si cuiquam generi hominum, si cuiquam ordini aratorum probatus sit, Cic. Verr. 2, 2, 6, 17: ubi cuiquam legationi fui impedimento, id. Fam. 3, 10, 6. — B.Subst., any man, any person, any thing; also emphatic, any person whoever, any person or thing (even the least, etc.): sed mandare quemquam litteris cogitationes suas, qui eas nec disponere nec inlustrare possit, Cic. Tusc. 1, 3, 6: si quisquam est timidus, is ego sum, id. Fam. 6, 14, 1; id. Att. 14, 1, 2; Ter. Eun. prol. 1: ne quemquam interficiant, Caes. B. G. 7, 40; Sall. J. 45, 2; Plaut. Aul. 4, 2, 2: aut enim nemo, aut, si quisquam, ille sapiens fuit, Cic. Lael. 2, 9: si quidquam humanorum certi est, Liv. 5, 33: an quisquam usquam gentium est aeque miser?Ter. Hec. 3, 1, 13: estne quisquam omnium mortalium, de quo melius existimes tu?Cic. Rosc. Com. 6, 18: si animadversum esset, quemquam ad hostes transfugere conari, Nep. Ages. 6, 2: quicquam tu illa putas fuisse decreta?Cic. Att. 9, 5, 3: percontans quisquamne in palatio esset, Aur. Vict. Ep. 11. — II. In partic. A. Nec (neque) quisquam, and no one, and none, = nemo, Plaut. Aul. 2, 2, 29: nec quisquam ex agmine tanto Audet adire virum, Verg. A. 5, 378: nostrum quisquam, Plaut. Am. 5, 1, 47: neque ex castris Catilinae quisquam omnium discesserat, Sall. C. 36, 5: neque cuiquam nostrum licuit lege uti, id. ib. 33, 1.—B. With unus, a single one: quia nondum in quemquam unum saeviebatur, Liv. 3, 55, 15. — Hence also, nec quisquam unus, and not a single one: nec quisquam alterius gentis unus tantum eā arte excellit, Liv. 28, 37; 2, 9, 8.—C. Quicquam with nihil, pleonastically, nothing whatever, nothing at all: comperiebam, nihil ad Pamphilum Quicquam attinere, Ter. And. 1, 1, 63.—D. With numquam: quae nocet numquam cuiquam,
no man at any time
, Cic. Fin. 1, 16, 50: numquam quidquam, id. Tusc. 2, 12, 29. — E. Quisquam as a fem., like quis (ante-class.): nec quisquam alia mulier, Plaut. Cist. 1, 1, 68: anum quemquam, id. Rud. 2, 3, 75: illarum neque te quisquam novit, neque, etc., Ter. Eun. 2, 3, 83.
quis-quis, quaeque, quodquod, and subst. quicquid, quidquid, pron. rel., whoever, whosoever, whatever, whatsoever, every one who, each, every, all: hostem qui feriet, mihi erit Carthaginiensis, Quisquis erit, Enn. ap. Cic. Balb. 22, 51 (Ann. v. 285 Vahl.): quisquis homo huc venerit, vapulabit, Plaut. Am. 1, 1, 153: quisquis es, quicquid tibi nomen est, id. Men. 5, 2, 60: quisquis ille est, qui adest, id. Ps. 4, 1, 17: omnia mala ingerebat, quemquem aspexerat, id. Men. 5, 1, 17: quemquem hominem attigerit, id. Truc. 2, 1, 17: hoc ego in mari, quicquid inest, reperi, id. Rud. 4, 2, 20: sed quicquid id est, jam sciam, id. Men. 5, 2, 22: quicquid animo cernimus, id omne oritur a sensibus, Cic. Fin. 1, 19, 64: sed quinam est iste epilogus? aveo enim audire, quicquid est, id. Tusc. 1, 47, 112: esto ut hi sint, quiqui integri sunt, et sani, id. Sest. 45, 97: liberos suos quibusquibus Romanis mancipio dabant,
to every Roman
,
without exception
, Liv. 41, 8: quoquo consilio fecit,
with whatever design
, Cic. Rab. Post. 8, 21: quoquo tempore fuerit,
at what time soever
, id. Att. 9, 2, a, 2: quoquo modo se res habet,
however it may be
,
be it as it may
, id. Fam. 1, 5, 2: quoquo modo accipitur, id. Tusc. 1, 46, 110: si quid a quoquo eorum, quos, quasve ibi habebunt, furtum factum esse dicetur, Dig. 47, 5, 1.— With plur. verb: quisquis ubique, viri, dociles advertite mentes, Ov. A. A. 1, 267: quisquis amas, scabris hoc bustum caedito saxis, Prop. 4 (5), 5, 77: tunc procul absitis, quisquis colis arte capillos, Tib. 1, 7, 45 (1, 6, 39). — Quisquis, and esp. freq., quicquid, with gen.: deorum quisquis amicior Afris, Hor. C. 2, 1, 25: at o deorum quicquid in caelo regit,
all ye gods who
, id. Epod. 5, 1: per quidquid deorum est,
by all the gods
, Liv. 23, 9: quidquid maleficii, sceleris, caedis erit, Cic. Rosc. Am. 42, 122; but also adject. (rare): quisquis honos tumuli, quidquid solamen humandi est, Verg. A. 10, 493: ille quicquid usquam concipitur nefas Tractavit, Hor. C. 2, 13, 9: quidquid genus, Cato, R. R. 48. — Quidquid, adv., how much soever: quicquid progredior,
whithersoever
,
the farther
,
the more
, Liv. 31, 1: quicquid ab urbe longius proferrent arma, magis, etc., id. 7, 32: ride, quicquid amas, Cato, Catullum, i. e. quantum,
as much as
, Cat. 56, 3: quicquid ita educati liberi patrem amare videntur, Gell. 12, 1, 23.— Quisquis as fem., like quis (ante-class.): mulier, quisquis es, Plaut. Cist. 2, 3, 66: quisquis es, quae, etc., id. Rud. 4, 4, 102.