Proscribo, proscribis, p. pr. proscripsi, proscriptum, proscribere. Ci. To sell openly: to proclaime or publish any thing to be solde.Aedes proscribere.Cic.To set vp a bill on his house that hee will sell it.Proscribere se auctionem facturum.Cic.Proscribere vænale. Curtius ad Ciceronem. Proscribere aliquem. Ci. To banish, to put out of the Princes protection: to proclaime that whosoeuer sindeth him may lawfully siea him, and haue reward for his labour.
Proscriptor, toris, m. g. Aliud verbale. Plin. He that proscribeth or putteth our of the princes protection.
Lewis and Short: Latin dictionary
prō-scrībo, psi, ptum, 3, v. a., to write before or in front of, to write over or upon, to inscribe.I. In gen. (post-Aug.): vultus voluntariā poenarum lege proscripti,
written over
,
inscribed
, Petr. 107.—II. In partic. A.To publish any thing by writing (freq. and class.): ut quo die esse oporteret idus Januarias, eo die Calendas Martias proscriberet, Cic. Verr. 2, 2, 52, 129: quam (legem) non is promulgavit, quo nomine proscriptam videtis, id. ib. 2, 5, 69, 177: non proscriptā neque edictā die, id. ib. 1, 54, 141: venationem, id. Att. 16, 4, 1: leges, Tac. A. 13, 51: versiculos per vias, Gell. 15, 4, 3.—(b). With obj.-clause: senatum Calendis velle se frequentem adesse, etiam Formiis proscribi jussit, Cic. Att. 9, 17, 1: proscribit se auctionem esse facturum, id. Quint. 4, 15; cf. Suet. Caes. 49.— B.To offer in writing any thing for sale, lease, or hire, or as to be sold by auction, to post up, advertise: proscribere palam sic accipimus, claris litteris, ut, etc., Dig. 14, 3, 11: Racilius tabulam proscripsit, se familiam Catonianam venditurum, Cic. Q. Fr. 2, 6, 5: Claudius proscripsit insulam, vendidit, id. Off. 3, 16, 65.—C.To publish a person as having forfeited his property, to punish with confiscation, to confiscate one's property (cf. publico): quaero enim, quid sit aliud proscribere. Velitis, jubeatis, ut M. Tullius in civitate ne sit, bonaque ejus ut mea sint, Cic. Dom. 17, 43: Pompeium,
to confiscate the estates gained by him
, id. Agr. 2, 36, 99: vicinos,
to confiscate the lands of one's neighbors
, id. ib. 3, 4, 14: possessiones, id. ib.: bona, Plin. Ep. 8, 18, 5.—D.To proscribe, outlaw one, by hanging up a tablet with his name and sentence of outlawry, confiscation of goods, etc.: posteaquam victoria constituta est, cum proscriberentur homines, qui adversarii fuisse putabantur, Cic. Rosc. Am. 6, 16: victoriā Sullae parentes, Sall. C. 37, 9: modus proscribendi, Suet. Aug. 27.—Hence, P. a., as subst.: prōscriptus, i, an outlaw, one proscribed: contra legem Corneliam, quae proscriptum juvari vetat, Cic. Verr. 2, 1, 47, 123: proscriptorum liberos honores petere puduit, Plin. 7, 30, 31, 117: in proscriptorum numero esse, Sall. C. 51, 33: bona proscriptorum, id. H. 1, 31 Dietsch.— 2.Trop.: cujus pudoris dignitas in concione proscripta sit,