Be so inquisitiue, as if thou didst not knowe it. Siue dulcis esset sapor vuæ, siue acidus, proinde æstirnarent. Colu. They would so iudge by it. Decreta eorum proinde haberi iusserat, acsi magistratus Romani constituissent. Tacit. Id est, perinde.

I. Just so, in the same manner, in like manner, equally, just, even; usually with a foll. atque (ac), quasi, or ut, rarely quam: tibi nunc, proinde ac merere, summas habeo gratias, Plaut. Trin. 3, 2, 33; cf. Cic. Tusc. 5, 2, 6; and: Scipiades ... Ossa dedit terrae, proinde ac famul infimus esset, Lucr. 3, 1035; so, proinde atque (ac) si, Lex Rubr. lin. 17, ap. Haubold, Monum. Leg. p. 146; cf.: quā de re quoniam nihil ad me scribis, proinde habebo ac si scripsisses nihil esse, just as if, the same as if, Cic. Att. 3, 13, 1: proinde aestimans, ac si usus esset, Caes. B. C. 3, 1, 5: proinde expiscare quasi non nosses, Ter. Phorm. 2, 3, 35: proinde quasi nemo siet, Ita, etc., id. Heaut. 1, 1, 13; Cic. Rep. 1, 5, 9; cf.: proinde quasi nostram ipsam mentem videre possimus, id. Mil. 31, 84; and: proinde quasi aut plures fortunati sint quam infelices, aut, etc., id. Tusc. 1, 36, 86: haec curata sint Fac sis, proinde adeo, ut me velle intellegis, Plaut. Am. 3, 3, 27: faciam, sit, proinde ut dixi, Tragicomoedia, id. ib. prol. 63: proinde ut commodumst et lubet, id. ib. 2, 1, 8: proinde ut quisque fortunā utitur, ita praecellet, id. Ps. 2, 3, 13; cf., in the reverse order: quia, ut vos mihi domi eritis proinde ego ero fama foris, Ter. Hec. 2, 1, 21; Lucr. 4, 648: si proinde amentur mulieres diu quam lavant, Plaut. Truc. 2, 3, 3: equidem diis habeo gratiam, non proinde quia natus est quam, etc. (Gr. ou)x ou(/tws ... w(s), Gell. 9, 3, 5.—Absol.: hunc filii loco non proinde habere turpe mihi videtur, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 5; Petr. 83: ut, sive dulcis esset sapor uvae sive acidus, proinde aestimarent, Col. 11, 2, 68; Just. 41, 3, 8.—

II. Hence, therefore, accordingly, then, in expressions of advice, exhortation, encouragement, etc.: proinde actutum istuc quid sit quod scire expetis eloquere, Plaut. As. 1, 1, 12: proinde istud facias ipse, quod faciamus nobis suades, id. ib. 3, 3, 54: proinde hinc vos amolimini, Ter. And. 4, 2, 24: proinde aperte dice, quid sit, quod times, Naev. ap. Fest. p. 229 (Trag. Rel. v. 63 Rib.): proin tu fac, apud te ut sies, id. And. 2, 4, 5; Cic. Fam. 12, 6, 2: proinde aut exeant aut quiescant, id. Cat. 2, 5, 11; Caes. B. G. 7, 38 fin.: proinde parati intentique essent signo dato Romanos invadere, Sall. J. 49, 3; 83, 1: proinde tona eloquio, solitum tibi! Verg. A. 11, 383: proinde ne gravarentur, Liv. 1, 9; 2, 15; 3, 57; Curt. 3, 5, 13; Just. 31, 7, 6; Plin. Ep. 2, 3, 8; 3, 19, 9.