Procurro, procurris, procurri, procursum, procúrrere. Colum. To runne forth or beyonde.Procurrentem retrahat, & cunctan tem producat. Colu. To pull backe him that goeth too much forwarde.Procurrere longius.Virg.Procurrere in vias.Liu.To runue out into the streates.Procurrere in publicum.Liu.To run foorth or abroade into the streates.In pugnam procurrere. Colum. In aciem procurrere. Cæs. Vide ACIBS. Vitæ spatium pede inoffenso procurrere. Oui. To passe hys whole life without any misfortune.Procutrere in Occidentem. Col. To lie out in length westwarde.Terra procurrit in æquor.Ouid.The earth stretcheth or lyeth out of length into the sea.In mare procurrit Apenninus. Hor.
Lewis and Short: Latin dictionary
prō-curro, cŭcurri and curri, cursum, 3, v. n., to run forth, rush forwards.I.Lit. (class.), freq. of armies: si Romani ferocius procucurrissent, Liv. 25, 11: infestis pilis, Caes. B. C. 3, 93: in proximum tumulum, id. B. G. 6 39: ad repellendum, et prosequendum hostem, id. B. C. 2, 8: longius,
to rush farther on
, Verg. A. 9, 690: adversos telum contorsit in hostes Procurrens, id. ib. 12, 267.—Of animals: qui et procurrentem (bovem) retrahat et cunctantem producat, Col. 6, 2, 9; 7, 3, 26.—B.Transf.1. Of locality, to run or jut out, to extend, project (poet. and in post-Aug. prose): infelix saxis in procurrentibus haesit, Verg. A. 5, 204: terra procurrit in aequor, Ov. F. 4, 419: mons procurrit in occidentem, Col. 6, 27, 7: procurrens per medium Euxinum promontorium, Plin. 4, 12, 26, 86: Clupea procurrit a Punico litore, Flor. 2, 2, 19; Curt. 5, 4, 5; Plin. Ep. 6, 20, 11.—2. Of plants, to extend: radix in longitudinem procurrens, Plin. 18, 13, 34, 130.—3. Of money, to increase: in ipso procurrentis pecuniae impetu raptus, Sen. Ep. 101, 4.— II.Trop., to go on, advance: ut productus studio, ultra facile procurras,