praesĭdĭārĭus, a, um, adj. [praesidium]. I.Lit.1. In gen., that serves for defence or protection (not in Cic. or Cæs.): praesidiarii milites,
garrison soldiers
, Liv. 29, 8; cf.: dicti praesidiarii milites ante alios collocati qui erant, aut in alio loco praepositi, Fest. S. V. SVBSIDIVM, p. 306 Müll.: classis, Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 34, 86.—2. In partic., of or belonging to the governor of a province, gubernatorial (post-class.): togam praesidiariam accepit (al. praesidariam), Spart. Sev. 1.—B.Subst.: praesĭdĭārĭum, ii, n., a garrison, Not. Tir. p. 56.—II.Transf.: praesidarii malleoli,