Pertinácia, huius pertináciæ, f. g. Cic.Obstinacie: stubbornenesse: stiffenesse in opinion. Sometime in the good parte, perseueraunce: constancie.Patientia & pertinacia hostis. Suet. The patience and constancie of the enimie.Pertinacia & studium vincendi. Ci. Firme purpose and studie to ouercome.Pertinacia animi.Liu.Quæ pertinacia quibusdam eadem alijs constantia videri potest.Cic. Accenditur pertinacia. Taci. Amittere sua pertinacia vitam. Cice. By his stubbornesse to leese his life.Cum pertinacia & iracundia rectè disputari non potest. C. Pertinacia & nimia cupiditas principatus. Cice. Refellere sine pertinacia, & refelli sine iracundia parati sumus.Cic.Reprehenditur in minimis rebus pertinacia.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
pertĭnācĭa, ae, f. [pertinax], perseverance, constancy, in a good sense; and (more freq.) in a bad sense, obstinacy, pertinacity (syn.: perseverantia, pervicacia): dicitur quom demonstratur in quo non debet pertendi et pertendit, pertinaciam esse; in quo oportet manere, si in eo perstet, perseverantia sit, Varr. L. L. 5, 2 Müll.; cf.: unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut pertinacia, quae perseverantiae finitima est, Cic. Inv. 2, 54, 165; v. Att. ap. Non. 432, 32 sq.: certamen instituit non pertinaciā et studio vincendi, sed, etc., Cic. Ac. 1, 12, 44: desistere pertinaciā, Caes. B. G. 1, 42: pertinaciae finem facere, id. B. C. 3, 10: muliebri pertinacia accendi, Tac. H. 4, 56: pertinaciam alicujus vincere, id. A. 2, 81.—In a good sense, Liv. 42, 62: patientia et pertinacia hostis, Suet. Caes. 68: in evitando inevitabili malo, Sen. Q. N. 4, praef. 12: auctorum pertinacia,
steadfast opinion
, Plin. 37, 3, 13, 52.—Personified, the sister of Æther and Dies, Cic. N. D. 3, 17, 44.