Perpetior, perpeteris, pe. cor. perpessus sum, perpeti, pen. corr. Cic.To abide, indure, or suffer paticntly.Nunquam perpetiar.Cic. Perpeti & perferre. Cic.Sufferre & perpeti aliquid. Seruius Ciceroni. Dolorem perpeti.Cic.Iram cœliq; marisq; perpetimur.Ouid.Mendicitatem multi perpetiuntur.Cic.Manie sustaine or indure pouertie.Omnia perpetiar. Propert. Quiduis perpeti, qum non de istius prauitate & iniurijs deplorare & conqueri mallent.Cic.Vltima perpetior.Ouid.Perpessu difficilis.Cic.Harde to abide.Perpessu asperum.Cicer.Verie painefull and grieuous to be suffered.
Lewis and Short: Latin dictionary
per-pĕtĭor, pessus, 3, v. dep. n. and a. [patior], to bear steadfastly, suffer with firmness or patience; to stand out, abide, endure (class.): animus aeger neque pati neque perpeti potis est, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 3, 5 (Trag. v. 260 Vahl.): o multa dictu gravia, perpessu aspera, Cic. poët. Tusc. 2, 8, 20: facile omnes perpetior ac perfero, id. de Or. 2, 19, 77: mendicitatem, id. Fin. 5, 11, 32: dolorem, id. ib. 1, 14, 48: affirmavi quidvis me potius perpessurum, quam, etc., id. Fam. 2, 16, 3: casus illi perpetienti erat voluptarius, id. Fin. 2, 20, 65: mihi omnia potius perpetienda esse duco, quam, etc., id. Agr. 2, 3, 6: dolorem asperum et difficilem perpessu, id. Fin. 4, 26, 72: audax omnia perpeti Gens humana, i. e. to dare, brave every consequence, Hor. C. 1, 3, 25; Prop. 3, 22, 15: fulmina, noctem, imbres ... Perpetimur Danai, Ov. M. 14, 472.—With object-clause: aliam tecum esse equidem facile possim perpeti, Plaut. As. 5, 1, 17: neque me perpetiar probri Falso insimulatam, id. Am. 3, 2, 6; id. Trin. 3, 2, 35; Ter. Eun. 3, 5, 3: exscindine domos Perpetiar, Verg. A. 12, 644: non tamen hanc sacro violari pondere pinum Perpetiar, Ov. M. 3, 622.—With inf.: perpetiar memorare, i. e. will collect or control myself so as, etc., Ov. M. 14, 466.—II.Transf., of abstract things, to endure, put up with, etc.: vehementius quam gracilitas mea perpeti posset, Plin. Ep. 2, 11, 15.