Peropportunus, pen. pro. Adiect. Cic.Verie conuenient and fit for the purpose: that commeth in verie good time.Peropportuna victoria. Liuius. A victorie chauncing in verie good time.
Lewis and Short: Latin dictionary
pĕr-opportūnus, a, um, adj., very seasonable, very convenient or opportune: diversorium, Cic. de Or. 2, 57, 234: victoria, Cic. Fam. 6, 6, 6; Liv. 10, 45, 2.—Adv.: pĕropportūnē, very seasonably, very opportunety: venire, Cic. N. D. 1, 6, 15: fortuna te obtulit, id. Verr. 2, 5, 15, 39: hoc cecidit quod, etc., id. de Or. 2, 4, 15: bellum sumere, Liv. 1, 42.