Penus, peni, peno, secundæ declinationisivel penus, huius penus, quartæ masculini vel fœminini generis est. Plautus. All kinde of victualles meate and drinke: store and prouision of victualles for houshold.Penus locuples. Pers. Struere penum.Virg. Ornate penum. Plaut. Penus, pênoris, pen. cor. n. g. Idem. Hor. Prius qum penora contingant. Col. Penum. peni. Idem. Ter.
Lewis and Short: Latin dictionary
pĕnus, ūs and i, m. and f., also pĕ-num, i, and pĕnus, ŏris, n. (gen. peneris, peniteris, only acc. to Gell. 4, 1, 2; a collat. form pĕnu, Afran., acc. to Charis. p. 113 P.; cf. also Don. Ter. Eun. 2, 3, 18) [from the root pa- of pasco; Gr. pate/omai; v. penates]. I.Store or provision of food provisions, victuals: est enim omne, quo vescuntur homines, penus, Cic. N. D. 2, 27, 68; cf. other and different explanations in Gell. 4, 1, and tit.: De penu legatā, Dig. 33, 9: annuus, Plaut. Ps. 1, 2, 45; Ter. Eun. 2, 3, 19: omne penus, Plaut. Ps. 1, 2, 91: ut sibi penum aliud ornet, id. Capt. 4, 4, 12: condus promus sum, procurator peni, id. Ps. 2, 2, 14: magna penus, Lucil. ap. Non. 219, 29: vinum penumque omnem, Pompon. ib. 30: in penum erile, Afran. ap. Prisc. p. 659 P.: aliquem penore privare, Auct. ap. id. ib.: portet frumenta penusque, Hor. Ep. 1, 16, 72: ne situ penora mucorem contrahant, Col. 12, 4, 4: cum ea res innoxia penora conservet, id. ib.fin.: avium cujusque generis multiplex penus, Suet. Ner. 11: in locuplete penu, Pers. 3, 73.—II.The innermost part of a temple of Vesta, the sanctuary: penus vocatur locus intimus in aede Vestae, Fest. p. 250 Müll.; cf. Serv. Verg. A. 3, 12: in penum Vestae, quod, etc., irrupit, Lampr. Elag. 6.