Péstilens, pe. co huins pestilÊtis, om. g. cui Salubrc opponitur. Ci. Plaguie: pestilent: vnholesome that ingÊdereth pestilÊce.Pestilentes & Salubres partes agrorum, contraria. Ci. Africus pestilens. Hor. Grauis & pestilens aspiratio. Cice. A stinking & pestilent vapour: the drawing in of an vnholesome & stinking breath or aire. Inurdia pestilens. Sen. Ventus horribilis atque pestilens. Catul.
Pestilentia, pestilentiæ, fœ. gen. Idem. Plin. The pestilence: the plague: the foule euil.Senes minimè sentire pestilentiam. Plin. Pestilentia Solis obscuratione contrahitur. Plin. Graui pestilentia conflictari, Cæ.To be vexed with a great plague.Annus infamis pestilentia, Vide INFAMIS.Vrentis pestilentiæ malum.Liu.Oratio plena veneni & pestilentiæ. Catul. Talke ful of polson and pestilence. Abijt pestilentia, Vide ABEO.Afferre pestilentiam, Vide AFFERO.Coorta pestilentia.Liu.The pestilence begun.Pestilentiam facere valet quod egerit sus ægra. Colu. The dung of a sicke sowe may, cause the plague.Incidit pestilentia granis in vrbÊ. Vide INCIDO, pen cor. Terrere animos pestilentia.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
pestĭlens, entis, adj. [pestis], pestilential, infected, unhealthy, unwholesome (class.). I.Lit.: loci (opp. salubres), Cic. Fat. 4, 7: pestilens et gravis aspiratio, id. Div. 1, 57, 130: Africus, Hor. C. 3, 23, 5: aedes, Cic. Off. 3, 13, 54.—With dat.: annus urbi, Liv. 3, 6: aestas animalibus, id. 5, 16. —Comp.: fundus pestilentior, Varr. R. R. 1, 4: annus, Liv. 4, 21.—Sup.: gravissimus et pestilentissimus annus, Cic. Fam. 5, 16, 4. —II.Trop., pestilent, noxious, destructive (class.): homo pestilentior patriā suā, Cic. Fam. 7, 24, 1: pestilens collegae munus esse, Liv. 2, 71: invidia, Sen. Hippol. 489. —Subst.: pestĭlens, entis, m., a pestilent fellow, Vulg. 1 Macc. 15, 3.