Patrimonium, patrimonij, n. g. Cic.Goodes commen by inheritaunce: patrimonie.Mille talenta patrimonij. Horat. An inheritaunce of a thousande talents.Lautum patrimonium, LAVTVS. Naufragus patrimonio, Cic.That hath lost and spent all his patrimonie.Propugnator patrimonijsui.Cic. Administrare patrimonium. Quint. Circumplecti patrimonium alterius, vide CIRCVMPLECTOR.Comedere patrimonium. Quint. To waste his heritage in banquerting.Conficere patrimonium, Vide CONFICIO.Constituere alicuius patrimonium, Vide CONSTITVO.Crescunt patrimonia. luuen. Vncta deuorare patrimonia. Catull. Dissipare patrimonium suum lautum conuiuijs.Cic.In feasting to waste a wealthie and great heritage.Esfundere patrimonium Ci.Exhaurire patrimonium. Quint. Expellere aliquem è patrimonio. Ci. Census exuperans cuncta patrimonia.Iuuen.Publica patrimonia iuris retinere debetis.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
pātrĭmōnĭum, ii, n. [pater], an estate inherited from a father, a paternal estate, inheritance, patrimony (syn. hereditas). I.Lit.: lauta et copiosa, Cic. Rab. Post. 14; id. Fl. 36, 89: amplum et copiosum, id. Rosc. Am. 2, 6: expellere aliquem e patrimonio, id. ib. 50, 147: patrimonio ornatissimo spoliari, id. Sull. 20, 58: naufragium patrimonii luculentissimi, id. Phil. 12, 8, 19: patrimonia effundere, id. Off. 2, 15, 54: devorare, id. Phil. 2, 27, 67: eripere patrimonium alicui, id. Sest. 52, 111: amplificare, Col. 1 prooem. 7; Aug. Mon. Ancyr. et saep.; Juv. 14, 116; Gai. Inst. 2, 1; 3, 42. —II.Trop.: in populi Romani patrimonio, Cic. Phil. 2, 39, 101: ut plebem tribus suis patrimoniis deleniret, id. Mil. 35, 95: Mucius quasi patrimonii propugnator sui,