Oppido, pen. cor. Aduerbium. Plaut.Very much: forthwith.Totus doleo, atque oppidò perij.Plaut.Hoc oppidò politum est.Plaut.Dic me hîc oppidò esse inuitam. Ter. Saye that I am here much against my will.Paulum oppidò inter se differunt.Cic.They differ one from another very little.Præterquam oppidò pauci.Cic.Sauing very fewe.Oppidò qum fiunt inepti & friuoll. Gell. Oppidò venit ignania.Plaut.Incontinent: by and by.
Oppidum, huius óppidi, pen. cor. Cic.A walled towne or citie.Ditia oppida.Ouid. Inclinata. Ouid.Abijt oppidum in vallas. Plin. Vide ABEO. Accedere in oppidum.Cic. Cedere de oppidis. Cic.Cingere muris oppida.Virg.To builde walles about.Fossæ præcipites cingebant oppida.Ouid.Claudere oppidum portu, Vide CLAVDO.Compellere in oppida. Vide COMPELLO. Condere oppida. Hor. To builde townes.Congesta oppida manu.Virg.Constituere oppidum, Vide CONSTITVO.Continere oppida metu.Liu.By feare to keepe cities in obedience.Debellata oppida. Claud. Decorare oppida publico sumptu. Horat. Inuadere in oppidum.Plaut.Irrumpere oppidum. Cæsar. By violence to breake into a towne.Moliri oppida. Horat. Eruta conuulsis prosternes oppida muris. Sil. Annosa vastant oppida.Stat.
Lewis and Short: Latin dictionary
oppĭdō, adv. [etym. dub.; cf. e)/mpedon; v. oppidum], very, very much, completely, exceedingly, exactly, precisely (already obs. in the time of Quint.: oppido sunt usi paululum tempore nostro superiores, Quint. 8, 3, 25. Confined altogether to familiar discourse; we meet with no example of oppido in Cicero's orations): oppido, valde multum. Ortum est autem hoc verbum ex sermone inter se confabulantium, quantum quisque frugum faceret, utque multitudo significaretur, saepe respondebatur, Quantum vel oppido satis esset. Hinc in consuetudinem venit, ut diceretur oppido pro valde multum, Fest. p. 184 Müll.: oppido interii,
, Ter. Phorm, 2, 2, 3: opportune, id. Ad. 3, 2, 24: ridiculus, Cic. de Or. 2, 64, 259: pauci, id. Fam. 14, 4, 4: inter se differunt, id. Fin. 3, 10, 33: adulescens, Liv 42, 28, 13: perambula aedīs oppido tamquam tuas,
just as if they were
, Plaut. Most. 3, 2, 122.—Also, as an affirmative reply to a question: Omnene? Oppido, Plaut. Bacch. 4, 4, 29.—In a lusus verbb. with oppidum: lignum a me toto oppido et quidem oppido quaesitum, App. Mag. p. 326; Vulg. Gen. 19, 3; id. 2 Par. 35, 23: oppido quam,
exceedingly
, Vitr. 8, 3: oppido quam breve intervallum, Liv 36, 25, 3: oppido quam parva, id. 39, 47, 2.
oppĭdum, i (gen. plur oppidūm, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4; old abl plur. oppedeis, Lex. Servil.), n. [ob and pedum; Gr. pe/don; Sanscr pada-m, on or over the plain]. I.A town (of towns other than Rome, which was called Urbs; though occasionally the term oppidum was applied to Rome) (class.): oppidum ab opi dictum, quod munitur opis causā, ubi sit: et quod opus est ad vitam gerundam, Varr. L. L. 5, 141 Müll.; cf. Fest. p. 202: hi coetus (hominum) sedem primum certo loco domiciliorum causā constituerunt, quam cum locis manuque saepsissent, ejusmodi conjunctionem tectorum oppidum vel urbem appellaverunt, Cic. Rep. 1, 26, 41: Athenas anticum opulentum oppidum Contempla, Enn. ap. Non. 470, 5 (Trag. v. 324 Vahl.): fortunatum oppidum, Plaut. Cist. 1, 1, 81: Segesta est oppidum pervetus in Siciliā, Cic. Verr. 2, 4, 33, 72: praesidia in oppidis, id. Att. 8, 11, B, 1: Romana per oppida, Verg. G. 2, 176: urbe (i.e. Romā) oppidove ullo, Suet. Oth. 1.—Constr. with gen., of name of a town: Antiochiae, Cic. Att. 5, 18, 1.—Of Rome: per totum oppidum, all through the town, i.e. Rome, Varr. L. L. 614 Müll.: eos (legatos) in oppidum intromitti non placuit, Liv. 42, 36: oppidum Martis, Mart. 10, 30, 2.—In like manner oppidum denotes Athens, Nep. Milt. 4, 2; and Thebes, id. Pel. 1, 2.—In a fig. of an old man: ad hoc ego oppidum vetus continuo legiones meas Protinus adducam: hoc si expugno, etc., Plaut. Ps. 2, 1, 12.—B.Transf., the inhabitants of a town: illic oppida tota canem venerantur, nemo Dianam, Juv. 15, 8.—II.A fortified wood or forest, among the Britons, Caes. B. G. 5, 21. —III.The barriers of the circus (anteclass.): in Circo primo unde mittuntur equi, nunc dicuntur carceres, Naevius oppidum appellat, Varr. L. L. 5, 153 Müll.; cf. Fest. p. 184 ib.