ŏpīnĭo, ōnis, f. [id.], opinion, supposition, conjecture, imagination, fancy, belief (class.). I. In gen.: apud homines barbaros opinio plus valet saepe, quam res ipsa, Cic. Fragm. Scaur. 7: est ergo aegritudo opinio recens mali praesentis ... laetitia opinio recens boni praesentis ... metus opinio impendentis mali ... lubido opinio venturi boni, etc., id. Tusc. 4, 7, 14; cf. id. ib. 4, 11, 26: magna nobis pueris opinio fuit, L. Crassum non plus attigisse doctrinae, quam, id. de Or. 2, 1, 1: ut opinio mea est,
as I suppose
,
as I believe
, id. Fam. 9, 11, 1: ut opinio mea fert, as I believe, id. Font. 13, 39: mea fert opinio, ut, etc., Dig. 24, 1, 32: cujus opinionis etiam Cornelius Celsus est,
Celsus also is of this opinion
, Col. 2, 12, 6: Romulus habuit opinionem esse, etc.,
held the belief that
, Cic. Div. 2, 33, 70: fuisse in illa populari opinione,
to be of an opinion
, id. Clu. 51, 142.—More rarely: alicujus opinionis esse, Col. 2, 12, 6: in eādem opinione fui ... te venturum esse, Cic. Att. 8, 11, D, 3: in quā me opinione sine causā esse, ne quis credat, Liv. 44, 38, 4: fuerunt in hac opinione non pauci, ut, etc., Quint. 3, 3, 11; cf. id. 4, 1, 28: cum etiam philosophi Stoicae disciplinae in eādem sint opinione, ut censeant, etc., Lact. 2, 5, 7; 3, 8, 32: cui opinioni nos quoque accedimus, Quint. 2, 15, 29: ipse eorum opinionibus accedo, qui, etc., Tac. G. 4: adducere aliquem in eam opinionem, ut,
, Caes. B. G. 3, 17: afferre alicui, Cic. Off. 2, 13, 46: incidere in opinionem, to fall into the belief, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 1: in opinionem discedere,
to come to the opinion
, Cic. Fam. 6, 14, 2: opinione duci,
to be led by one's belief
, id. Mur. 30, 62: contra (praeter) opinionem, contrary to one's expectation: dicere contra opiniones omnium, id. Rosc. Am. 15, 45: etsi praeter opinionem res ceciderat, Nep. Milt. 2, 5.—With comp.: opinione citius, quicker than had been supposed, Varr. ap. Non. 356, 27: istuc curavi, ut opinione illius pulcrior sis,
handsomer than he imagines
, Plaut. Mil. 4, 6, 23: opinione melius res tibi habet tua, si, etc., id. Cas. 2, 5, 30: opinione celerius, Cic. Fam. 14, 23.—II. In partic. A.The repute of a man, the esteem, reputation in which others hold him, the opinion, estimate, expectation formed of him. a. In gen.: opinione fortasse nonnullā, quam de meis moribus habebat, Cic. Lael. 9, 30: integritatis meae, id. Att. 7, 2, 5: non fallam opinionem tuam, id. Fam. 1, 6, 2: genus scriptorum tuorum vicit opinionem meam,
exceeded my expectation
, id. ib. 5, 12, 1: venit in eam opinionem Cassius, ipsum finxisse bellum, Cassius fell under suspicion of having, was believed to have, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2: summam habere justitiae opinionem. Caes. B. G. 6, 24; 7, 59: quorum de justitiā magna esset opinio multitudinis, Cic. Off. 2, 12, 42: (Porus) bellum jampridem, auditā Alexandri opinione, in adventum ejus parabat, Just. 12, 8, 2.—b.Absol., reputation: ne opinio quidem et fama, cui soli serviunt (poëtae), etc., Tac. Dial. 10 init.: cupidi opinionis, Quint. 12, 9, 4: affert et ista res opinionem, id. 2, 12, 5.—c.Bad repute, reputation for evil: malignitatis opinionem vereri, Tac. Dial. 15: invidiae et ingrati animi, Liv. 45, 38, 6.—B.A report, rumor: divulgatā opinione tam gloriosae expeditionis, Just. 42, 2, 11: quae opinio erat edita in vulgus, Caes. B. C. 3, 29, 3: exiit opinio, proximo lustro descensurum eum ad Olympia, Suet. Ner. 53: opinio etiam sine auctore exierat, eos conspirasse, etc., Liv. 3, 36, 9: opinionem serere,