Offundo, offundis, offúdi, pe. prod. offúsum, offúndere. Plautus, To powre about: to make darke or blinde: to staine: to caste or bring in.Offundere caliginem oculis.Liu.To caste a mist before ones eies.Aer crassus nobis offunditur.Cic.Obscuratur & offunditur luce solis lumen lucernæ.Cic.Quælucem eriperet, & quasi noctem quandã rebus offunderet Cic.Errorem alicui offundere.Liu.To deceine: to bring in an errour.Tenebras offundere.Cic.To make darke and obscure.
Lewis and Short: Latin dictionary
offundo (obf-), ūdi, ūsum, 3, v. a. [obundo]. I.To pour before or around; to pour out, pour down (class.). A.Lit.: cibum (avibus), Plaut. As. 1, 3, 64; id. Trin. 4, 3, 84.—2.Transf., mid., to pour itself out; to spread, extend: ut piscibus aqua, nobis aër crassus offunditur, i. e.
surrounds us
, Cic. Ac. 2, 25, 81: rubor gravissimis quoque viris offunditur, Sen. Ep. 11, 3: cum ignis oculorum cum eo igne, qui est ob os offusus, se confudit, Cic. Univ. 14: asinus offunditur,
tumbles down
, App. M. p. 144, 23. —B.Trop., to pour or spread out any thing over a person or thing: quasi noctem quandam rebus offundere, Cic. N. D. 1, 3, 6: haec indoctorum animis offusa caligo est, id. Tusc. 5, 2, 6: tamquam si offusa rei publicae sempiterna nox esset, id. Rosc. Am. 32, 91: omnium rerum terrorem oculis et auribus, Liv. 28, 29: caliginem oculis, id. 26, 45: pavorem incompositis, id. 10, 5: errorem alicui,
to cause
, id. 34, 6: quibus tenebris est offusa hominis cogitatio, Lact. de Ira, 1, 5; id. Inst. 7. 24, 7.—II.To spread over, i. e. to cover a thing with something. A.Lit.: ut obscuratur et offunditur luce solis lumen lucernae,
eclipsed
, Cic. Fin. 3, 14, 45: oculi clarissimā in luce tenebris offusi, Val. Max. 2, 7, 6.—B.Trop.: offusus pavore,
overcome
, Tac. A. 11, 31: Marcellorum meum pectus memoria obfudit,
has filled
, Cic. Marcell. 4, 10 dub.: non existimare se tantis tenebris offusam esse rem pnblicam, Val. Max. 3, 8, 3; 2, 7, 6.