ob-vĭam (also written separate, ob vĭam; cf. Corss. Ausspr. I. 495, 769), adv.I.Lit., in the way; hence, with verbs of motion (in a good or bad sense), towards, against, to meet: ob Trojam duxit exercitum pro ad, similiterque vadimonium obisse, id est ad vadimonium isse, et obviam ad viam, Paul. ex Fest. p. 147 Müll.: morti occumbant obviam, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 2, 62 (Ann. v. 176 Vahl.): nec quisquam tam audax fuat homo, qui obviam obsistat mihi,
as to put himself in my way
, Plaut. Am. 3, 4, 2: cum in Cumanum mihi obviam venisti, Cic. Fam. 2, 16, 3: prodire, id. ib. 3, 7, 4; cf.: si quā ex parte obviam contra veniretur, an advance or attack should be made, Caes. B. G. 7, 28: alicui obviam advenire, C. Gracch. ap. Gell. 10, 3, 5: quem quaero, optime ecce obviam mihi est,
is coming to meet me
, Plaut. Bacch. 4, 4, 16: fit obviam Clodio ante fundum ejus,
meets
, Cic. Mil. 10, 29: obviam ire alicui,
to go to meet
, id. Mur. 32, 67 et saep.: obviam procedere alicui,
to go to meet
, id. Phil. 2, 32, 78: prodire alicui, id. ib. 2, 24, 58: properare, id. Fam. 14, 5, 2: proficisci, Caes. B. G. 7, 12: exire, id. B. C. 1, 18: progredi, Liv. 7, 10: mittere,
to send to meet
, Cic. Fam. 3, 7, 4: se offerre,
to go to meet
,
to meet
, Ter. Ad. 3, 2, 24: effundi,
to pour out to meet
,
to go in great numbers to meet
, Liv. 5, 23: de obviam itione ita faciam, Cic. Att. 11, 16, 1; late Lat., also, in obviam: ecce exercitus in obviam illis, Vulg. 1 Macc. 16, 5.—II.Trop., at hand, within reach: nec sycophantiis, nec fucis ullum mantellum obviam est, Plaut. Capt. 3, 3, 6: in comitio estote obviam, id. Poen. 3, 6, 12: tibi nulla aegritudo est animo obviam, id. Stich. 4, 1, 16: amanti mihi tot obviam eveniunt morae,
present themselves
,
interpose
, id. Cas. 3, 4, 28: ire periculis,
to meet courageously
,
to encounter them
, Sall. J. 7, 4: cupiditati hominum obviam ire,
to resist
,
oppose
, Cic. Verr. 2, 1, 4, 106; so, ire superbiae nobilitatis, Sall. J. 5, 1: ire sceleri, id. ib. 22, 3: ire injuriae, id. ib. 14, 25: ire irae, Liv. 9, 14: ire fraudibus, Tac. A. 6, 16: crimini, Liv. 9, 26.—Also, in a good sense, to meet an evil, i. e. to remedy, prevent it: ni Caesar obviam isset, tribuendo pecunias pro modo detrimenti, Tac. A. 4, 64: infecunditati terrarum, id. ib. 4, 6: timori, id. H. 4, 46: dedecori, id. A. 13, 5.
, Juv. 6, 412: cui mater mediā sese tulit obvia silvā,
met
, Verg. A. 1, 314: obvia cui Camilla Occurrit, id. ib. 11, 498: esse in obvio alicui, to be in the way of or where one can meet another, Liv. 37, 23; so, with ellips. of dat.: Brutidius meus ad Martis fuit obvius aram, Juv. 10, 83: se gravissimis tempestatibus obvium ferre, Cic. Rep. 1, 4, 7: agmen obviorum, Suet. Calig. 13: obvii e diverso, Plin. 8, 50, 76, 201.—Of things: neque aranei tenvia fila Obvia sentimus, Lucr. 3, 384: simulacra nobis, id. 4, 37: obvias mihi litteras mittas,
, Tib. 1, 3, 46: montes, qui obvii erant itineri adversariorum, which lay in their way, which they met or fell in with, Nep. Eum. 9: quaeque, Val. Fl. 3, 583: obvia flamina, Ov. M. 1, 528: obvius undis,
, Tac. A. 2, 54: prona cadit lateque et cominus obvia frangens,
every thing in its way
, Cat. 64, 109.—II. In partic. A. In a bad sense, as an enemy, against, to meet or encounter: si ingredienti cum armatā manu obvius fueris, Cic. Caecin. 27, 76: Jugurthae obvius procedit, Sall. J. 21, 1: obvii hostibus, id. ib. 50, 4: infestā subit obvius hastā, Verg. A. 10, 877.—B. In a good sense. 1.Easy of access, affable, courteous (perh. not ante-Aug.): est enim obvius, et expositus, plenusque humanitate, Plin. Ep. 1, 10, 2.—2. Of inanim. and abstr. things, at hand, easy, ready, obvious: nec se obvias fuisse dicenti, sed conquisitas (figuras), Quint. 9, 3, 5: quidquid venerit obvium loquamur, Mart. 11, 7, 7: obvias opes deferre deos, Tac. A. 16, 2: comitas, id. ib. 2, 2: laudes,
common
, Gell. 5, 1, 1: obvia et illaborata virtus,
easy
,
not difficult of attainment
, Quint. 12, 2, 2: ex obvio fere victus (animalibus), id. 2, 16, 14.—3. Of words, in constant use, common: est vestibulum in sermonibus celebre atque obvium verbum, Macr. S. 6, 8, 15: municipes et municipia sunt verba dictu facilia et usu obvia, Gell. 16, 13, 1; 18, 12, 10; cf.: obvium est dicere dimidiā, id. 3, 14, 12.—4. Se dare obvium, to occur to one's mind or memory: licet omnes (versus) praesens memoria non suggerat, tamen, qui se dederint obvios, annotabo, Macr. S. 5, 3, 1.—C.Lying open, i. e. exposed, obnoxious to an evil (poet.): rupes Obvia ventorum furiis expostaque ponto, Verg. A. 10, 694: melioribus opto Auspiciis et quae fuerit minus obvia Graiis, id. ib. 3, 498: calvitium quoquoversus obvium, i. e.