, Plin. 26, 11, 66, 105: cibum ovis, to bind or unite with eggs, Apic. 4, 2: amylo spisso obligare, id. 2, 2; 8, 2.—B.To bind together, bind up (rare): pecua ad hanc collo in crumena ego obligata defero, Plaut. Truc. 5, 1, 64: age obliga, obsigna cito, tie up (the letter, in order to seal it), id. Bacch. 4, 4, 96: manipulos, Col. 11, 2, 40.—C.To bind up, bandage, swathe (class., esp. of wounds): crus fractum, Plaut. Men. 5, 3, 9: vulnus, Cic. N. D. 3, 22, 57; cf.: medicum requirens, a quo obligetur,
to bind up his wounds
, id. Tusc. 2, 16, 38; Suet. Vit. 2: venas,
to bandage the veins
, Tac. A. 6, 9: surculum libro, Varr. R. R. 1, 41, 2: oculos, Sen. Ira, 3, 11, 4: ore obligato obsignatoque simulacrum, Plin. 3, 5, 9, 65.—II.Trop.A. In gen., to bind, oblige, put under an obligation, make liable, etc. (cf.: obstringo, devincio): aliquem obligare militiae secundo sacramento,
bind by a second oath, swear in again
, Cic. Off. 1, 11, 36: vadem tribus milibus aeris,
to bind in the sum of
, Liv. 3, 13: voti sponsio, quā obligamur deo, Cic. Leg. 2, 16, 41; Liv. 9, 11: se nexu, Cic. Mur. 2, 3: se in acta cujusquam, Tib. ap. Suet. Tib. 67: se chirographo ad aliquid, Dig. 30, 103: aliquem sibi liberalitate,
to bind to one's self
, Cic. Q. Fr. 2, 14, 3: obligabis me,
will oblige me, lay me under an obligation
, Plin. Ep. 4, 4, 2; Cic. Q. Fr. 3, 1, 5: obligari foedere, Liv. 38, 33: pro amicis alicui obligari, to lay one's self under obligation, i. e. to solicit favors, Plin. Ep. 10, 3, 1: obligor ipse tamen, Ov. M. 9, 248: obligatus ei nihil eram,
, Hor. Epod. 17, 67: ergo obligatam redde Jovi dapem,
vowed, due
, id. C. 2, 7, 17: obligor, ut tangam laevi fera litora Ponti,
am compelled
, Ov. Tr. 1, 2, 83.—B. In partic. 1.To render liable through guilt, to make guilly: cum populum Romanum scelere obligāsses, Cic. Dom. 8, 20: votis caput, Hor. C. 2, 8, 5: se scelere, Suet. Caes. 42: se furti, Scaev. ap. Gell. 7, 15, 2.—Pass., to be guilty of, to commit an offence: est enim periculum, ne aut neglectis iis impiā fraude, aut susceptis anili superstitione obligemur, Cic. Div. 1, 4, 7; cf.: lege Corneliā testamentariā obligatur,
offends against
, Dig. 8, 10, 30.—2. Jurid. t. t. a.To bind, engage one (cf. obligatio, II. B.): obligandi, solvendi sui causā, Dig. 2, 13, 6, 3: se obligare, ib. 4, 2, 7, 1; 21, 1, 25, 9.—b.To pledge, pawn, mortgage a thing: magistratui bona ejus obligantur, Vitr. 10 praef.: omnia praedia fratri, Suet. Vesp. 4: omnia bona sua pignori, Dig. 20, 4, 21: nam fundi et aedis obligatae sunt ob amoris praedium,