Nuntius, huius nuntij m. ge. Virg.A messenger or message: itdings: newes.Mendax nuntius. Claud. Optatissimus nuntius. Cicero. Tydings very acceytable and much longed for.Tristis nuntius armorum. Lucan. Velox nuotius. Claud. Verus nuntius.Virg. Cladis nuntius. Ouid.Accersitus Prætoris nuntio.Cic.Sent for by the pretour.Remittere nuntium vxori, pto repudiate vxoiem.Cicer.To put away his wife by diuorcement.Vittuti nuntium remisisti. Cicero. Thon hast shaken handes with vertue: thou hast cleane cast off honestie.Nuntiatur mihi Caium FanniÛ decessisse: qui nuntius graui me dolere confudit.Plin. iun.Whith message or tidings made me sorie.Bonus nuntius, Vide BONVS.Horribilis nuntius affertur. Catul. Terrible newes or tidings was brought.Sæuns & sanguinarius nuntius. Plinius. A cruell and bloudie message. Nuntium. nuntij, etiam neutro genere, pro re quæ nuntiatur. Catul. Tibul. Lepidum nuntium, Vide LEPIDVS. Nuntij & literæ de bello Parthis in prouinciam Syriam illato quotidie ferè afferuntur.Cic.Newes and lettery be brought euerie day concerning the warte. &c.Duo nuntij afferuotur: vnus, &c.Cic.Two messages were brought.Accipere nuntium Cic.To receiue newes or tidings.Exoptatum nuntium afferre. Cicero. To bring acceptable newes.Apportare nuntium.Terent.Audire nuntium. Vide AVDIO. Cognoscere ex nuntijs, Vide COGNOSCO.Deferre nuntium alicui.Cic.To bring newes or tidings to one.Per nuntium certiorem facere quid actum sit.Cic.To sende one worde what is done.Incutere nuntium alicui, Vide INCVTIO.Mittere nuntios ad regem. Cæsar. To send messengers to the king.Secretis nuntijs monet Rhadamistum.Tacit.He sendeth priuie worde to Rhadamistus.Perferre nuntium.Cic.To bring word.Perferre omnium nuntijs, Vide PERFERO.Noua nuntia referre. Catul. Remittere nuntium, Vide REMITTO.Venit nuntius.Cic.Newes or tidings came.Optatissimi nuntij & literæ venerunt.Cic.Grauior nuntius aures vulnerat.Virg.Vno nuntio, atque vna literarum significatione.Cic. Noctis nuntius Hesperus. Seneca. The euening starre the messenger of night.Interpretes & nuntij rerum sensus.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
nuntĭus, a, um, adj. [perh. contr. from noventius, from obsol. novēre, to make new; v. novus]. I.That announces, signifies, makes known; announcing, informing (poet.): nuntia fibra deos?Tib. 2, 1, 26: fratre reversuro, nuntia venit avis, Mart. 8, 32, 8: nuntia littera, Ov. H. 6, 9: simulacra In mentes hominum divinae nuntia formae, Lucr. 6, 77; cf. id. 4, 704: habes animi nuntia verba mei, Ov. H. 16, 10: exta venturae nuntia sortis, Tib. 3, 4, 5.—II. Usually as subst.A. nuntĭum, i, n., an announcement, message, news (rare): ad aures nova nuntia referens,
this new message
, Cat. 63, 75; cf.: nuntius est qui nuntiat, nuntium, quod nuntiatur, Serv. Verg. A. 11, 896: de caelo nuntium erit, Varr. L. L. 6, 86: tyrannum perturbant nuntia, Sedul. 2, 474.— B. nuntĭus, i, m., a bearer of news, one who brings intelligence, a reporter, messenger, courier (freq. and class.); both of persons and things: Mercurius Jovis qui nuntius perhibetur, Plaut. Stich. 2, 1, 1: ad me rus advenit nuntius, id. Merc. 4, 1, 1: o hominem fortunatum, qui ejusmodi nuntios, seu potius Pegasos habet, Cic. Quint. 25, 80: litteris, nuntiis, cohortationibus omnes excitare. id. Phil. 14, 7, 20: facere aliquem certiorem per nuntium, id. Att. 11, 24, 4: aliquid audire sine capite, sine auctore, rumore nuntio, id. Fam. 12, 10, 1: litteras et nuntios mittere ad aliquem, Caes. B. G. 1, 26: nuntius ibis Pelidae, Verg. A. 2, 547: nuntius adfert rem, Cic. Imp. Pomp. 9, 25: nuntius ales, i. e. Mercurius, Ov. H. 16, 68: Mercurius, nuntius Jovis et deorum, Hor. C. 1, 10, 5: nuntii afferunt Darium premi a Scythis, Nep. Milt. 3, 3.—Poet., of a woman: huic dea ... utinam non hic tibi nuntius essem, Val. Fl. 2, 141.—b.A messenger, the bearer of a written message, = tabellarius (very rare): nuntio ipsius, qui litteras attulerat dici (placuit), Liv. 42, 37, 6.—2. Abstract. a. In gen., a message, news, tidings: nuntium exoptabilem nuntiare, Plaut. Stich. 2, 2, 67: opta ergo ob istunc nuntium quidvis tibi, id. Merc. 5, 2, 65: inest lepos in nuntio tuo magnus, id. Rud. 2, 3, 22: acerbum nuntium alicui perferre, Cic. Balb. 28, 64: de Q. Fratre nuntii nobis tristes venerunt, id. Att. 3, 17, 1: exoptatum nuntium alicui afferre, id. Rosc. Am. 7, 19: nuntium optatissimum accipere, id. Fam. 2, 19, 1: nuntium perferre, id. Lig. 3, 7: nuntium ferre ad aliquem, Liv. 4, 41: horribilis nuntius affertur, Cat. 84, 10; Verg. A. 8, 582.—b. In partic. (a).A command, order, injunction: quos senatus ad denuntiandum bellum miserat, nisi legatorum nuntio paruisset, Cic. Fam. 12, 24, 2; Nep. Chabr. 3, 1.—(b). Nuntium uxori remittere or mittere, to send one's wife a letter of divorce, Cic. de Or. 1, 40, 183; 56, 238; id. Att. 1, 13, 3; Dig. 24, 2, 4; 24, 3, 22.—Also of a woman who separates from her husband, Cic. Top. 4, 19; App. M. 9, p. 230 med. —Of the annulling of a betrothment: si invito patrono nuntium sponsa liberta remiserit, Dig. 23, 2, 45.—Of the rejection of the marriage contract by the parents and guardians: ego adeo jam illi remittam nuntium adfini meo, Plaut. Truc. 4, 3, 74: si puellae tutores ad infringenda sponsalia nuntium miserint, Dig. 23, 1, 6.—(g). Hence, transf.: virtuti nuntium remittere,
to renounce
, Cic. Fam. 15, 16, 3.—C. nuntĭa, ae, f., a female messenger, she that brings tidings: nuntia fulva Jovis, i. e. the eagle, Poët. ap. Cic. Leg. 1, 1, 2; cf. Liv. 1, 34: historia nuntia vetustatis, Cic. de Or. 2, 9, 36: vox nuntia cladis, Liv. 5, 50: fama nuntia veri, Verg. A. 4, 188; Ov. P. 4, 4, 15: plaga nuntia rerum, Lucr. 4, 704; cf. Val. Fl. 2, 141; B. 1. a. fin. supra.