Nominâtim, pen. prod. Aduerbium. Plin. By name: namely: expressely. Citant nominatim iuniores. Liu.Appellare nominatim aliquem.Cic.To call one by name.Nominatim proserre.Cic.To vtter by name.Nominatim nemo rogatur Cic.No mã was asked by name.Nominatim peccata alicuius præscribere.Cic.To write ones offences expressely and particularly.Persequitur nominatim omnes voluptates Epicurus.Cic.Decernete aliquid nominatim.Cic.Excludi nominatim honore aliquo.Cic. Nisi nominatim dictum esset.Cic.Vnlesse it were expressely vttered.Duo quæ te nominatim rogo, primÛ, vt siquid tibi. &c. Cic.Nominatim & Generatim, contrana.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
nōmĭnātim, adv. [nomino], by name, expressly, one by one, in detail (class.): ibi ego dicam quidquid inerit nominatim, Plaut. Rud. 4, 4, 90: aliquem nominatim excipere, Cic. Att. 11, 7, 2: non nominatim, sed generatim, id. ib. 11, 6, 2: quicquid esset in praedio vitii, id statuerunt, si venditor sciret, nisi nominatim dictum esset, praestari oportere, id. Off. 3, 16, 65: fortissimum quemque nominatim evocare, Caes. B. C. 1, 39: si quidem filius a patre exheredetur, nominatim exheredari, Gai. Inst. 2, 127.