Nanciscor, nancíscer is, pen. cor. nactus sum, nanciscisci. Plaut.To get: to obtaine: to sinde.Valentiorem nactus aduersarium.Plaut.Belluas immanes nanscimur venando.Cicer.By hunting we take. Boni aliquid fortuiti nancisci. Ci. To get.Causam moriendi se nactum esse Cato gaudebat.Cic.Cato reioiced that he had gotten a quarrell to die.Fidem nacta.Ouid. Firmitarem nancisci. Cic.Quod rete atq hami mei nacti su nt theÛ porissimÛ est. Pla. Hospitium nancisci.Plaut.To obtaine lodging.Impudentiam. Plau. Non triumpho ex nuptijs tuis, si nihil nã ciscor mali, &c. Te. Nacti occasionem meridiani temporis. Cæs. Pluribus verbis ad te scribam, quum plus otij nactus ero. Ci. When I shal haue more leysure.AliquÊ otiosum nancisci. Ci, To finde one ydle or at leysure.Pisces ex sententia nactus sum.Terent.I haue gotten suche fishe as I woulde haue.Homines adolescentes summam potestatem nacti. Salu. Hauing obtained. Predam nactus in agro. Ouid.Nanciscetur enim pretium, nomenqúe poetæ. Hora. He shal get the rewarde and name of a poet.Sortem nancisci.Cic.Iste spem maximam reliquorum quoque peccatorÛ nactus est. Ci. He hath conceyued a very great hope of pardon for his other offences also. Tem pora apta nactus. Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
nanciscor, nactus and nanctus (cf. Mai. ad Cic. Rep. 1, 10, 16; Drak. ad Liv. 24, 31; 25, 30; inf. nanciscier, Plaut. As. 2, 2, 59), 3, v. dep. a. [Sanscr. naç, obtain; Gr. e)nek- in h)/negka, etc.; cf.: a)na/gkh, necesse] (in pass. signif, nactus, v. infrafin.), to get, obtain, receive a thing (esp. by accident or without one's co-operation), to meet with, stumble on, light on, find a thing (syn.: offendo, reperio, deprehendo): unde anulum istum nactus?Ter. Hec. 5, 3, 27: quoniam nacti te, inquit, sumus aliquando otiosum, Cic. Fin. 1, 5, 14: nactus sum etiam, qui Xenophontis similem esse se cuperet, id. Or. 9, 32: cum plus otii nactus ero, id. Fam. 3, 7, 1; id. N D. 3, 36, 87: immanes beluas nanciscimur venando, id. ib. 2, 64, 161; id. Fam. 13, 7, 4: eum Philolai commentarios esse nanctum, id. Rep. 1, 10, 16 Mai.: Cato sic abiit a vitā, ut causam moriendi nactum se esse gauderet, id. Tusc. 1, 30, 74: se in silvas abdiderunt, locum nacti, egregie et naturā et opere munitum, Caes. B. G. 5, 9; hence, to possess by birth, to have by nature: maleficam (naturam) nactus est in corpore fingendo, Nep Ages. 8; of evil as well as good fortune: quod sim nactus mali, Ter. And. 5, 6, 3: ex nuptiis tuis si nihil nanciscor mali, id. Phorm. 3, 3, 10.—Esp., to catch, contract by infection or contagion: nactus est morbum, Nep. Att. 21, 2: febrim, to contract or catch a fever, Suet. Tit. 10: milvo est quoddam bellum quasi naturale cum corvo, ergo alter alterius ubicumque nactus est ova, frangit, Cic. N. D. 2, 49, 125. —II.Transf., to light upon, meet with, reach, find; of inanim. things or living beings: meum quod rete et hami nacti sunt, meum potissimum est, Plaut. Rud. 4, 3, 46: vitis claviculis suis quicquid est nacta, complectitur, Cic. Sen. 15, 52: nactus idoneam ad navigandum tempestatem, Caes. B. G. 4, 23: nactusque silentia ruris Exululat,
having reached the quiet country
, Ov. M. 1, 232: nactus, as passive, App. M. 7, 15; Hyg. Fab. 1 and 8.