Mutatio, onis, f. g. Verbale. A chaunging. vt, mutatio sedis. Plin. Mutationem annonæ significans. Plin. Consilij mutatio optimus est portus pœnitenti.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
mūtātĭo, ōnis, f. [1. muto]. I.A changing, altering, a change, alteration, mutation (freq. and class.; cf. vicissitudo): consilii mutatio optimus est portus paenitenti, Cic. Phil. 12, 2, 7: mutationem facere,
to change
, id. Off. 1, 33, 120: rerum,
a change in the affairs of state, a revolution
, id. Att. 8, 3, 4; cf. id. Rep. 1, 41, 64: sed hujus regiae prima et certissima est illa mutatio (immediately before, commutationes rerum publicarum), id. ib. 1, 42, 65: rei mutatione amittitur ususfructus, si, etc., Paul. Sent. 3, 6, 31.—II.An exchanging, exchange. A. In gen.: vestis, Ter. Eun. 4, 4, 4: officiorum,
interchange, mutual exercise
, Cic. Off. 1, 7, 22; cf. ementium,
traffic by exchange
, Tac. Agr. 28.—B. In partic., in posting, a changing or change of horses, Amm. 21, 9, 4; cf. Cod. Th. 8, 5, 53.—C. Rhet. term, = u/pallagh/, interchange of expressions, Quint. 9, 3, 92.