Murmur, pauor, clamor, &c. peruasit. Liu. Murmur Tribunali totam concionem peruasit deferri rÊ. Liuius. There went a muttering or murmuring from the iudgement seate ouer al the assemble, that, &c.Clamor vrbem peruasit.Liu.A crie went ouer al the citie.Quædam calamitas peruadere videbatur. Ci. A certain calamitie seemed to spread it selfe ouer al.Locusiam nullus est, quo non nostrorum hominum libido iniquitasq; peruaserit. Ci. Peruasit opinio per animos hominum. Cice. This opinion was commonly abroad in mens mindes.Peruasit morbus.Cic.Pallor repentè peruasit ora. Sil. Sodainely al his face waxed pale.Pauor ac trepidatio totam vrbem peruasit.Liu.Al the citie was in a great feare and dread.
Lewis and Short: Latin dictionary
murmur, ŭris, n. (m.: murmur fit verus, Varr. ap. Non. 214, 14) [Sanscr. marmara, susurrus, murmur, and the Greek mormu/rw and murmu/rw], a murmur, murmuring; a humming, roaring, growling, grumbling; a rushing, crashing, etc. (class.; syn.: fremitus, strepitus, fragor, stridor, susurrus): murmur populi, Liv. 45, 1: serpitque per agmina murmur. Verg. A. 12, 239: quanto porrexit murmure panem, Juv. 5, 67.—Of prayer, a low, indistinct tone: quos ubi placavit precibus et murmure longo, Ov. M. 7, 251; Juv. 10, 290.—Of the humming of bees: strepit omnis murmure campus, Verg. A. 6, 709.—Of the roar of a lion, Mart. 8, 55, 1; of the tiger: tigridis Hyrcanae jejunum murmur, Stat. Th. 12, 170.—Of inanimate things, a murmur, roar, rushing, crashing, crash, rumbling: nam et odor urbanitatis, et mollitudo humanitatis, et murmur maris, et dulcedo orationis sunt ducta a ceteris sensibus, Cic. de Or. 3, 40, 161: dare,
to roar
, Lucr. 6, 142: magno misceri murmure caelum, Verg. A. 4, 160: ventosum,
the rushing wind
, id. E. 9, 58.—Of thunder: exanimes primo murmure caeli, Juv. 13, 224.—Of a volcanic mountain: Aetnaei verticis, Suet. Calig. 51.—Of an earthquake, a roaring, rumbling: praecedit sonus, alias murmuri similis, alias mugitibus, aut clamori humano, armorumve pulsantium fragori, Plin. 2, 80, 82, 193.—Of wind-instruments: cornuum,
the sound
, Hor. C. 2, 1, 17: inflati buxi, of the tibia, Ov. M. 14, 537: aurium,
a singing in the ears
, Plin. 28, 7, 21, 75 (Jahn, animalia).—Trop.: contemnere murmura famae, Prop. 2, 5, 29; of a muttering, rebellious murmur: contra Dominum, Vulg. Exod. 16, 7; id. Act. 6, 1.