Munitio, onis, Verbale. Cæs. A munition or fortification: a forte or strong hold.Loci munitio. Quint. Operibus munitionibúsque sepire vrbem.Cicer.To make strong bulwarkes about a towne.Ex viarum munitione quæstum facere.Cic.Munitione ac mole lapidum disiunctus mari fons.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
mūnītĭo, ōnis, f. [1. munio], a defending, fortifying, protecting (class.). I.Lit.: milites munitione prohibere, Caes. B. G. 1, 49: oppidi, Suet. Galb. 10: operis,
a fortifying, erection of fortifications
, Caes. B. G. 1, 8: fluminum,
a bridging over
, Tac. A. 1, 56: munitionis multa sunt genera,
enclosure, fencing, hedging
, Pall. 1, 34.—B.Transf.1. Concr., a means of fortification or defence, a fortification, rampart, bulwark, intrenchment, walls (syn. munimentum): nisi munitione ac mole lapidum a mari (fons) disjunctus esset, Cic. Verr. 2, 4, 53, 118: munitiones multiplices Piraei portus, Vell. 2, 23, 3: urbem operibus munitionibusque sepire, Cic. Phil. 13, 9, 20: demoliri, Sall. Fragm. ap. Non. 2, 204: facere, Caes. B. G. 1, 10: incendere, Nep. Eum. 5, 7: per munitionem introire, Sall. J. 38, 6: munitiones in urbem spectantes, Liv. 5, 5: munitiones et castella, Tac. A. 3, 74: multum munitionis,
of the walls
, Nep. Them. 7, 2.—2. (Acc. to munio, I. B. 2.) A making passable of roads, by opening, paving, etc.: ex viarum munitione quaestum facere,
repairing the roads, work on the roads
, Cic. Font. 4, 7: multos ad munitiones viarum condemnavit, Suet. Calig. 27.—II.Trop., a support: aditus ad causam et munitio aut quoddam ornamentum,
support to the cause
, Cic. de Or. 2, 79, 320 (al. communitio).—(The gloss. of Fest. is prob. corrupt: munitio morsicatio ciborum, Paul. ex Fest. p. 143 Müll.)