Monitio, monitiónis. f. g. Cice. A monition or aduertisement: a warning.Accipere monitionem patienter, Vide Accipio.
Lewis and Short: Latin dictionary
mŏnĭtĭo, ōnis, f. [moneo], a reminding, admonishing, advice, admonition, warning (rare but class.): objurgatio post turpe factum castigatio: monitio vero est ante commissum, Paul. ex Fest. p. 196 Müll.: monitio acerbitate, objurgatio contumeliā careat, Cic. Lael. 24, 89; Suet. Tib. 18: volebat credi, monitione ejus futura praenoscere, id. Ner. 56: ut ne monitione quidem proficiant, Sen. Ep. 94, 39: officii, Col. 11, 1, 30.—In plur., Col. 11, 1, 6.