mŏdĕrātĭo, ōnis, f. [moderor]. I.A moderating, moderation in any thing; moderateness, temperateness of the weather (Ciceron.): dummodo illa praescriptio moderatioque teneatur, Cic. Cael. 18, 42: moderatio et continentia, id. Att. 6, 2, 4: animi, id. Sen. 1, 1: dicendi,
, Cic. de Or. 2, 9, 35: conflagrare terras necesse est a tantis ardoribus, moderatione et temperatione sublatā,
temperate state
, id. N. D. 2, 36, 92.— In gen., regular arrangement, regularity: moderatio et conformatio continentiae et temperantiae, Cic. Off. 3, 25, 96.—II.Guidance, government: mundi, Cic. N. D. 3, 35, 185: rei publicae, id. Leg. 3, 2, 5.