Miseratio, ônis, f. g. Cic.Pitie: mertie: conpassion.Miseratione mens iudicum promouen est. Cicer.Commouere miserationem. Quint. Tonoue pitie.Discutere miserationem.Quintil.To pumen from the affe ction of pitie.Eximere miserationem.Liu.To take aw pitie.Odia incitari, & miserationem nasci, contiria.Cicer.Occupari miseratione. Quint. To be preucted with the affection of pitie.Venit miseratio aliquando ex eadem causa.Quint.
Lewis and Short: Latin dictionary
mĭsĕrātĭo, ōnis, f. [miseror], a pitying, pity, compassion, commiseration (class.). I.Lit.: cum quādam miseratione delectare, Cic. Fam. 5, 12, 5: miserationem commovere, Quint. 6, 1, 46: miseratione mens judicum permovenda, Cic. Or. 38, 131: miserationem petere, i. e.