Miserandus, Adiect Idem quod Miserabilis. Cic To be pitied.Funus miserandum. Lucan. Lues miseraa. Virg.Miserandum in modum milites Pop. Rom. cali, necati, deserti, dissipati sunt. Cic.Pitifully.Oratio tua omnibns miseranda visa est. Cice. Sors miseranda.Ouid. Tempestas miseran. Virg.
Miseror, pen. cor. miserâris, miserâtus sum, miserári. To haue pity & compassion of ones misery: to lament ones inisfortune.Cum familiaribus suis commune periculum miserabantur. Cæsar. Sortem alicuius miserari.Virg.
mĭsĕror, ātus, 1, v. dep. (act. collat. form, v misero) [miser]. I.To lament, bewail, deplore: miseratur is, qui conqueritur aliena incommoda: miseretur is, qui miserum sublevat, Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (class.): quis illaec est mulier, quae ipsa se miseratur?Plaut. Ep. 4, 1, 6: communem condicionem miserari, Cic. Mur. 27, 55: sortemque animo miseratus iniquam, Verg. A. 6, 332.—Of a lamenting speech: eos miserando casum suum confirmat, Sall. J. 23, 2: casum alicujus miseratus, Tac. A. 3, 17: haec copiose miseratus est, Gell. 10, 3, 14.—II.To have or feel compassion, to pity, compassionate: (Acestes) ab humo miserans attollit amicum, Verg. A. 5, 452; id. G. 2, 499: juvenem animi miserata,
pitying in her heart
, id. A. 10, 686: hostibus ipsis pallorem miserantibus, Juv. 15, 101.—(b). With gen. (poet.): te conmiserabam magis, quam miserabar mei, Att. ap. Non. 445, 12 (Trag. Rel. v. 355 Rib.): eorum, Min. Fel. Oct. 28: poenae juvenem indignae miseratus, Sil. 11, 381.— (g). With dat.: servis miseratus, Coripp. Laud. Just. 2, 402.—Hence, 1. mĭsĕrandus, a, um, P. a., lamentable, deplorable, pitiable (class.). A. Of persons: ut aliis miserandus, aliis irridendus esse videatur, Cic. de Or. 1, 37, 169; Verg. A. 5, 509; 6, 882; Ov. M. 1, 359; 6, 276; 9, 178; 11, 704.—B. Of things: haec mihi videntur misera atque miseranda, Cic. Cat. 4, 6, 12: manus Priamo, Verg. A. 11, 259: fortuna, Sall. J. 14, 7: miserandum in modum,