Mirus, Adiect. Maruailous: wonderfull.Mirum & magnum feceris facinus.Plaut.Mira ad canendum solertia. Plin. Facies mirâ. Lucr. Mirus apud populum fauor. Tac. Marnailous fanour with the people. Honore miro colere aliquem. Virgil. More miro perdere aliquem.Virg.Nouitas mita.Ouid. Præcepta mira. Hora. Mirus in omni reliqua diligentia. Plin. Exceeding or wonderful in diligent doing all other things. Mira memoras. Plan. It is a maruailous matter that thou tellest. Facere quid miri. Horat. To doe some marueilous thing. Mira sunt, nisi inuitauit sese in cœna plusculum.Plaut.It is greate maruaile if he did not ouer drincke himselfe at supper time. Mirum, Responsio Aduerbij cuiusdam formam habens.Terent. -rex te ergo in oculis. T. scilicer. G. Gestire T. verum credere omnem exercitum, Consilia. G. mirum. A matuailous thing. Magis mirum.Plaut.Minimè mirum est.Cic.It is no maruaile at al.-mirum cur partes seni Poeta dederit. Ter. Ab ijs longè dissentimus, nec mirum: nihil enim altum, &c.Cic.And no maruaile.Mirum est, quod eidem credimus. Plin. Non mirÛ facis.Plaut.It is no strange thing that thou dost.Non mirum fecit vxor mea si hoc ægrè tulit. Tere. It was no matuaile if my wife tooke it grienously.De illo subdítiuo Sosia mirum nimis est. Plau. As touching that suborned Sosia it is a wonderful matter.Vbi nunc est ipsus? D. mirum ni domi est. Terent.It is marnaile if he be not.Mirum est quod hac de re tradere hominum notitie possumus. Plin. Mirum quin tua nunc me causa facit Iuppiter Philippum regem.Plaut.It is wonder but that.Quid istuc tam mirum est si de te exemplum capit? Teren.What great maruaile is it, if.Mirum verò impudenter mulier si facit meretrix.Plaut.A great wonder is it, if.Mirum quam illi viro hæc nuntianti fides suerit.Liui.It is a wonderful thing to see howe great credite was giuen, &c.Mirum in modum.Plaut.Marneilously.Totam miris modis nostram video tubratam familiã.Plaut.I see all out fantilie wonderfully troubled.Nimium miris modis. Plaur.
Lewis and Short: Latin dictionary
mīrus, a, um, adj. [Sanscr. smi; v. miror], wonderful, marvellous, astonishing, extraordinary (class.): mirum et magnum facinus, Plaut. Ps. 1, 5, 97: mirum me desiderium tenet urbis, Cic. Fam. 2, 11, 11: miris modis odisse aliquem,
wonderfully, exceedingly
, Ter. Hec. 1, 2, 104; so, miris modis, adverbially,
wonderfully, strangely
, Plaut. Cas. 3, 5, 5; id. Men. 5, 7, 50; id. Rud. 3, 1, 1; id. Merc. 2, 1, 1: mirum in modum conversae sunt hominum mentes,
astonishingly, surprisingly
, Caes. B. G. 1, 41: sibi mirum videri, quid in suā Galliā populo Romano negotii esset, id. ib. 1, 34.—With a foll. si: minime mirum, si ista res, etc., Cic. de Or. 2, 13, 55: quid mirum in senibus, si infirmi sunt aliquando?id. Sen. 11, 35: mirum quam or quantum, it is wonderful how, how very, how much, i. e. extraordinarily, exceedingly: mirum quam inimicus ibat, ut ego objurgarem, Cic. Att. 15, 40: id, mirum quantum profuit ad concordiam civitatis, Liv. 2, 1; so, mirum ut: mirum dictu, ut sit omnis Sarmatarum virtus velut extra ipsos, Tac. H. 1, 79: mirum ni or nisi, it would be wonderful, I should wonder, I am very much mistaken, if not, i. e. most probably, undoubtedly, Plaut. Capt. 4, 2, 43: mira sunt, nisi invitavit sese in cena plusculum, id. Am. 1, 1, 127: mira sunt ni Pseudulust, id. Ps. 4, 7, 118; id. Trin. 4, 2, 19 Brix ad loc.: socer, et medicus me insanire aiebant: quid sit, mira sunt,
I wonder what it means, it is incomprehensible to me
, id. Men. 5, 7, 56: mirum ni or quin, undoubtedly, certainly: quid ploras pater? Mirum ni cantem: condemnatus sum, I wonder I don't sing, of course I ought to sing, Naev. ap. Cic. de Or. 2, 69, 278: mirum, quin ab avo ejus, aut proavo acciperem, Plaut. Trin. 4, 2, 125: mirum quin te advorsus dicat, id. Am. 2, 2, 118: quid mirum?
what wonder?
Ov. A. A. 3, 110.—Comp., only ante-class.: mirior inquam tibi videor, Titin. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll.: quid hoc mirius? Varr. ap. Non. 135, 29.—Subst.: mīra, ōrum, n., wonders, marvels: nimia mira memoras, Plaut. Am. 5, 1, 57: septem mira,
the seven wonders of the world
, Lact. 3, 24, 1.—Hence, adv.: mīrē, wonderfully, marvellously, strangely, uncommonly, exceedingly (class.): puero municipia mire favent, Cic. Att. 16, 11, 6: factus canis, Plin. 35, 10, 36, 102: laudare, id. 29, 3, 12, 54: gratus, id. 29, 1, 6, 13: afficere, Juv. 14, 24.—With a noun: mire opifex, Pers. 6, 3: mire quam illius loci cogitatio delectat,